აჟარის (ზემო აფხაზეთის) მუნიციპალიტეტი — მუნიციპალიტეტი საქართველოში, აფხაზეთის ავტონომიურ რესპუბლიკაში, ადმინისტრაციული ცენტრი — სოფელი ცენტრალური აჟარა.[2] მდებარეობს კოდორის ხეობაში. 2006 წელს შეიქმნა აჟარის (ზემო აფხაზეთის) მუნიციპალიტეტი. მისი მოსახლეობა შეადგენდა დაახლოებით 1500 ადამიანს. 2006 წლის სექტემბრიდან 2008 წლის აგვისტომდე მისი მთავარი სოფელი, ჩხალთა, აფხაზეთის ავტონომიური რესპუბლიკის მთავრობის ადმინისტრაციის სამყოფელს წარმოადგენდა.[3] 2008 წლიდან, კოდორის ხეობის ბრძოლის შემდეგ, ოკუპირებულია რუსეთის ფედერაციის მიერ.[4][5] მიუხედავად იმისა, რომ ტერიტორია აღარ იყო საქართველოს მიერ კონტროლირებადი, საქართველოს მთავრობამ შეინარჩუნა მუნიციპალური სტატუსი სეპარატისტული რესპუბლიკის მიერ აფხაზეთის ადმინისტრაციულ დაყოფაში რაიმე ცვლილების არ აღიარების ნიშნად. დევნილი მუნიციპალური მთავრობის ამჟამინდელი დროებითი ადგილი თბილისია.
2012 წლის 4 მაისს „ადგილობრივი თვითმმართველობის შესახებ“ საქართველოს ორგანული კანონის მე-8 მუხლის შესაბამისად, აჟარის (ზემო აფხაზეთის) მუნიციპალიტეტის საკრებულომ №6 დადგენილებით დაამტკიცა: აჟარის (ზემო აფხაზეთის) მუნიციპალიტეტის საკრებულოს სიმბოლოები – გერბი და დროშა.[6]
ტერიტორიული ერთეულები
მუნიციპალიტეტში შემდეგი ტერიტორიული ერთეულებია:[7]
გეოგრაფიულად, ზემო აფხაზეთი მოიცავს ზემო კოდორის ველს, ჩხალთის ქედს და მარუხის უღელტეხილსრუსეთის ფედერაციის საზღვარზე. აქ დაახლოებით 2000 ადამიანი იყო დასახლებული, ძირითადად ეთნიკური ქართველები (სვანები). აჟარის მუნიციპალიტეტი აფხაზეთის ტერიტორიის დაახლოებით 29%-ს შეადგენს და მაღალი სტრატეგიული მნიშვნელობისაა აფხაზეთის მიერ კონტროლირებად დედაქალაქ სოხუმთან და რეგიონის სხვა მნიშვნელოვან ქალაქებთან სიახლოვის გამო.
ისტორია
1992 წლის აფხაზეთის ომის შემდეგ 2008 წლამდე აჟარის მუნიციპალიტეტი იყო საქართველოს მთავრობის მიერ კონტროლირებადი ერთადერთი ტერიტორია ოკუპირებული აფხაზეთის ავტონომიური რესპუბლიკის ფარგლებში. 2000-იან წლებში ამ ტერიტორიის აღსანიშნად გაჩნდა ტერმინი ზემო აფხაზეთი, რომელიც ძირითადად გამოიყენებოდა ქართველი ოფიციალური პირებისა და მედიის მიერ 2006 წლის ივლისში კოდორის ხეობაში ქართული ძალების წარმატებული ოპერაციიდან, რამაც რეგიონში ქართული წარმომადგენლობა უფრო გაამყარა.[8] მანამდე საქართველოს მთავრობა ახორციელებდა ძალიან თავისუფალ კონტროლს კოდორზე. ტერიტორიას ძირითადად მართავდა, 1994 წლიდან, ადგილობრივი მეომარი ემზარ კვიციანი. 2006 წელს საქართველოს პოლიციის ოპერაციების შედეგად დაიძრნენ აფხაზეთის სეპარატისტული ძალები, რომლებიც მანამდე ვერანაირად ვერ აღწევდნენ კოდორის ხეობაში.
2006 წლის 27 სექტემბერს, სოხუმის აფხაზი მეამბოხეების და მათი მოკავშირეების მიერ ჩრდილოეთ კავკასიიდან (1993) დაცემის 13 წლისთავზე, კოდორის ხეობას და საქართველოს მიერ მართულ მიწებს ოფიციალურად ეწოდა ზემო აფხაზეთი და გამოცხადდა აფხაზეთის „დროებით ადმინისტრაციულ ცენტრად“ და აფხაზეთის დე იურე ხელისუფლების შტაბ-ბინად.[9] აფხაზეთისა და რუსეთის პროტესტის მიუხედავად, იმავე დღეს საქართველოს დედაქალაქ თბილისის მაღალი რანგის დელეგაციამ, პრეზიდენტმამიხეილ სააკაშვილმა და კათოლიკოს პატრიარქმაილია მეორემ, დე იურე მთავრობის ახალი ოფისის ინაუგურაცია მოახდინა.[10]
.svg)
