საბჭოთა დეპორტაციები ესტონეთიდან

საბჭოთა დეპორტაციები ესტონეთიდან
დრო XX საუკუნე
გადასახლების განმხორციელებელი საბჭოთა კავშირი
რაოდენობა 9 254
წელი 1941 წლის 14 ივნისი

ესტონეთიდან საბჭოთა კავშირის მიერ განხორციელებული დეპორტაცია იყო მასობრივი დეპორტაციების სერია 19411951 წლებში.[1] დეპორტაციის ორი უდიდესი ტალღა მოხდა 1941 წლის ივნისსა და 1949 წლის მარტში ერთდროულად ბალტიის სამივე ქვეყანაში (ესტონეთი, ლატვია და ლიტვა).

გადასახლებების მიზანი იყო სხვადასხვა ანტისაბჭოთა დისიდენტები: ნაციონალისტები (სინამდვილეში, პოლიტიკური ელიტა, სამხედრო ოფიცრები, დამოუკიდებელი ესტონეთის პოლიციელები), ორდენები, კულაკები და სხვები. გარდა ამისა, მოხდა დეპორტაცია ეთნიკური ნიშნით (1945 წელს გერმანელები და 19471950 წლებში ინგრიან ფინელები) და რელიგიის საფუძველზე (1951 წელს იეჰოვას მოწმეები). ლენინგრადის ოლქში მცხოვრები ესტონელების გადასახლება დაიწყო 1935 წლიდან.[2][3]

ხალხი გადაასახლეს საბჭოთა კავშირის შორეულ ადგილებში, ძირითადად ციმბირსა და ჩრდილოეთ ყაზახეთში.[4] მთელი ოჯახი, მათ შორის ბავშვები და მოხუცები, დეპორტირებულ იქნა სასამართლო პროცესის გარეშე ან წინასწარი განცხადების გარეშე. 1949 წლის დეპორტირებული ადამიანების 70% -ზე მეტი იყო ქალი და 16 წლამდე ასაკის ბავშვი.[5] დაახლოებით 7550 ოჯახი, ანუ 20 600 – დან 20 700 ადამიანი გადაასახლეს ესტონეთიდან.[6] ესტონეთის შინაგანი უსაფრთხოების სამსახურმა ამ ღონისძიებების რამდენიმე ორგანიზატორი წარუდგინა სასამართლოს.[7] დეპორტაციები არაერთხელ გამოცხადდა ესტონეთის პარლამენტის მიერ კაცობრიობის წინააღმდეგ ჩადენილ დანაშაულად და ამის შესახებ განაცხადა ადამიანის უფლებათა ევროპულმა სასამართლომ.[8][9]

1941 წლის ივნისის დეპორტაცია

1941 და 1949 წლების დეპორტაციის მსხვერპლთა მემორიალი პალდისკისში
კომუნისტური ტერორის მიერ მოკლული მთავრობის წევრების სია

ესტონეთში, ისევე როგორც საბჭოთა კავშირის მიერ 193940 წლებში ანექსირებულ სხვა ტერიტორიებზე, განხორციელდა რიგითი მოქალაქეების პირველი ფართომასშტაბიანი დეპორტაცია ესტონეთის სსრ NKGB– ის ადგილობრივი ოპერატიული შტაბის მიერ ბორის კუმის მეთაურობით, ანდრეს მურო, ალექსეი შკურინი, ვენიამინ გულსტი და რუდოლფ ჯეიმსი, საიდუმლო საიდუმლო ბრძანების თანახმად, No 1299-526ss დირექტივა ბალტიის რესპუბლიკებიდან, დასავლეთ უკრაინიდან, დასავლეთ ბელარუსიიდან და მოლდოვიდან სოციალურად უცხო მოსახლეების დეპორტაციის შესახებ 1941 წლის 14 მაისის ყველა საკავშირო კომუნისტური პარტიის ცენტრალური კომიტეტის (ბოლშევიკები) და საბჭოთა კავშირის სახალხო კომისართა საბჭო.[10] დეპორტაციის პროცედურა დადგენილია სეროვის ინსტრუქციით. ესტონეთში განხორციელებულმა პირველმა რეპრესიებმა გავლენა მოახდინა ესტონეთის ელიტაზე. 1940 წლის 17 ივლისს შეიარაღებული ძალების მთავარსარდალი იოჰან ლაიდონერი (გარდაიცვალა 1953 წელს, ვლადიმირის ციხეში) და მისი ოჯახი, ხოლო 1940 წლის 30 ივლისს პრეზიდენტი კონსტანტინე პეტსი (გარდაიცვალა 1956 წელს, კალინინის ოლქი) და მისი ოჯახი გადაასახლეს პენცასა და უფაში. შესაბამისად. 1941 წელს ისინი დააპატიმრეს. ქვეყნის პოლიტიკური და სამხედრო ხელმძღვანელობა თითქმის მთლიანად გადაასახლეს, მათ შორის 11 მინისტრიდან 10 და პარლამენტის 120 წევრიდან 68.

1941 წლის 14 ივნისს და შემდეგ ორ დღეს, 9 254 ადამიანი, ძირითადად ქალაქის მაცხოვრებლები, მათ შორის 5000 ქალი და 1600 წლამდე 2500-ზე მეტი ბავშვი [11][12][13][14][15] 439 ებრაელი (ესტონეთის ებრაული მოსახლეობის 10% -ზე მეტი)[16] გადაასახლეს, ძირითადად კიროვის ოლქში, ნოვოსიბირსკის ოლქში ან ციხეებში. მხოლოდ 4,331 ადამიანი დაბრუნდა ესტონეთში. 11,102 ადამიანი უნდა გაძევებულიყო ესტონეთიდან 13 ივნისის ბრძანების შესაბამისად, მაგრამ ზოგიერთმა გაქცევა მოახერხა. ერთნაირი დეპორტაცია განხორციელდა ლატვიასა და ლიეტუვაში. რამდენიმე კვირის შემდეგ საარემააში დაახლოებით 1000 ადამიანი დააკავეს დეპორტაციისთვის, მაგრამ ეს შეწყდა, რადგან ნაცისტურმა გერმანიამ ფართომასშტაბიანი შეჭრა მოახდინა საბჭოთა კავშირში და პატიმართა მნიშვნელოვანი ნაწილი გაათავისუფლა გერმანიის მოწინავე ძალებმა. გადასახლების პირველი ტალღა ყოველთვის კარგად იყო დოკუმენტირებული, რადგან შემდეგ ბევრმა მოწმემ შეძლო საზღვარგარეთ გაქცევა მეორე მსოფლიო ომის დროს. 1944 წლის შემდეგ გადასახლებების დოკუმენტირება ბევრად უფრო რთული იყო.[17]

ლიტერატურა

რესურსები ინტერნეტში

სქოლიო

  1. Rahi-Tamm, Aigi (2014). „"Anti-Soviet Elements" to Be Expelled“, Name list of persons deported from Estonia 1945-1953. Estonian Repressed Persons Records Bureau, გვ. 20. ISBN 978-9985-9914-6-6. 
  2. Martin, Terry (1998). „The Origins of Soviet Ethnic Cleansing“. The Journal of Modern History. 70 (4): 813–61. doi:10.1086/235168. JSTOR 10.1086/235168.
  3. The Oxford Handbook of Genocide Studies Oxford University Press Inc. 2010; retrieved 9 May 2013.
  4. Ventsel, Aimar. How Kazakhstan Remembers the Gulag. Diplomaatia. ციტირების თარიღი: 11 June 2018[მკვდარი ბმული]
  5. Rahi-Tamm, Aigi; Kahar, Andres (2009) „The Deportation Operation "Priboi" in 1949“, Estonia Since 1944: Report of the Estonian International Commission for the Investigation of Crimes Against Humanity. Tallinn: Estonian International Commission for the Investigation of Crimes Against Humanity, გვ. 380. ISBN 978-9949183005. 
  6. An unbearably discernible tragedy. Deportation en. ციტირების თარიღი: 2020-10-29
  7. Kaitsepolitseiamet. ციტირების თარიღი: 2017-03-25
  8. Full text of European Court of Human Rights Decision on the case Kolk and Kislyiy v. Estonia: Non-Applicability of Statutory Limitations to Crimes against Humanity. European Court of Human Rights (17 January 2006). ციტირების თარიღი: 4 April 2021.
  9. Antonio Cassese (2006). „Balancing the Prosecution of Crimes against Humanity and Non-Retroactivity of Criminal Law: The Kolk and Kislyiy v. Estonia Case before the ECHR“. Journal of International Criminal Justice. 4 (2): 410–418. doi:10.1093/jicj/mql016.
  10. Conclusions of the Estonian International Commission for the Investigation of Crimes Against Humanity დაარქივებული 9 June 2007 საიტზე Wayback Machine. , historycommission.ee; accessed 13 December 2016.
  11. Kareda, Endel (1949). Estonia in the Soviet Grip: Life and Conditions under Soviet Occupation 1947–1949. London: Boreas.
  12. Uustalu, Evald (1952). The History of Estonian People, London: Boreas.
  13. Laar, Mart (2006). Deportation from Estonia in 1941 and 1949 დაარქივებული 25 February 2009 საიტზე Wayback Machine. , Estonia Today: Fact Sheet of the Press and Information Department, Estonian Ministry of Foreign Affairs (June 2006).
  14. 70th anniversary of deportation and uprising of 1941, The Baltic Times, 29 June 2011; retrieved 6 May 2013.
  15. The Soviet Occupation of Estonia in 1940-1941 დაარქივებული 2014-02-11 საიტზე Wayback Machine. , mnemosyne.ee; retrieved 6 May 2013.
  16. Weiss-Wendt, Anton (1998). „The Soviet Occupation of Estonia in 1940–41 and the Jews“. Holocaust and Genocide Studies. 12 (2): 308–25. doi:10.1093/hgs/12.2.308.
  17. Taagepera, Rein (1980). „Soviet Collectivization of Estonian Agriculture: The Deportation Phase“. Soviet Studies. 32 (3): 379–97. doi:10.1080/09668138008411308. JSTOR 151169.

Strategi Solo vs Squad di Free Fire: Cara Menang Mudah!