ბაჰრამ I (სპარს. بهرام یکم; დ. უცნობია — გ. 274) — სასანიდური ირანის მე-4 შაჰინშაჰი 271-274 წლებში, შაპურ I-ის უმცროსი ვაჟი, ჰორმიზდ I-ის ძმა.
ბაჰრამმა ტახტი დაიკავა მისი ძმის გარდაცვალების შემდეგ. მისი მმართველობა გამოირჩეოდა სისასტიკითა და რომის იმპერიასთან გაუთავებელი ბრძოლებით, რის გამოც ხორასანში დაიწყო აჯანყებები. ბაჰრამი დიდ ყურადღებას აქცევდა რელიგიას, კულტურასა და ხელოვნებას.
მის დროს სპარსეთში მოღვაწეობდა წინასწარმეტყველი და მანიქეიზმის ფუძემდებელი, მანი, რომელიც თავად შაჰის ბრძანებით იქნა მოკლული.
ბაჰრამ I გარდაიცვალა 3 წლიანი მმართველობის შემდეგ, 274 წელს. ის შეცვალა მისმა ვაჟმა, ბაჰრამ II-მ.
იხილეთ აგრეთვე
ლიტერატურა
- Bahrām I, A. Sh. Shahbazi, Encyclopaedia Iranica, (August 24, 2011).[2]
- Bahrām I, A. Sh. Shahbazi, Encyclopaedia Iranica.[3]
- Elton L. Daniel, The History of Iran, (ABC-CLIO, 2012), 61.
წყარო