Svartbakur

Svartbakur
Vísindaleg flokkun
Ríki: Dýraríki (Animalia) Fylking: Seildýr (Chordata) Flokkur: Fuglar (Aves) Ættbálkur: Strandfuglar (Charadriiformes) Ætt: Máfar (Laridae) Ættkvísl: Larus Tegund: L. marinus
Tvínefni
Larus marinus Linnaeus, 1758, Gotland, Svíþjóð
Dreifing á norðlægum slóðum

Larus marinus

Svartbakur (fræðiheiti Larus marinus, sem þýðir á latínu „hafmáfur“ eða „sjávarmáfur“) er stærstur máfa og er oft nefndur veiðibjalla.^[1] Hann er svartur og hvítur á lit, goggur hans er gulur og sterklegur og rauður blettur finnst fremst í neðri skolti. Fætur svartbaksins eru ljósbeikir og augu hans ljós.

Svartbakur getur vegið rúm 2 kg og vænghafið getur orðið allt að 1,5 metrar. Hann verpir snemma á vorin í dyngju á jafnsléttu og eru eggin að meðaltali þrjú talsins, og tekur það þau um fjórar vikur að klekjast út. Svartbakur verður kynþroska við 4-5 ára aldur.

Svartbakur er staðfugl á Íslandi og hefur þeim fjölgað mjög á Íslandi vegna aðgangs að lífrænum úrgangi sem kemur aðallega frá sjávarútveginum. Stofnstærð er talin í kringum 20 þúsund varppör.

Hin ýmsu nöfn

Svartbakurinn sem stundum er kallaður veiðibjalla eða bjalla er stundum líka nefndur kaflabringur, kaflabrinki og skári.

Neðanmálsgreinar

1. Orðið „veiðibjalla“^{[óvirkur tengill]} í Ritmálsskrá Orðabókar Háskólans

Heimild

• Íslenskir fuglar (Reykjavík: Iðunn, 1992): bls. 48.

Tenglar

• „Hvað eru svartbaksegg lengi að klekjast út?“. Vísindavefurinn.