Skófla

Tvær skóflur; stunguskófla (vinstri) fyrir fastan jarðveg en sú til hægri er fyrir laus efni

Skófla er handverkfæri með skafti á öðrum enda og flötu eða hvelfdu járnblaði á hinum, notuð til moksturs eða til að stinga upp jarðveg, grafa upp fornleifar eða jarða lík^[1]. Einnig eru vélskóflur á ýmsum vinnuvélum eins og skurðgröfum. Skófla er aldagamalt verkfæri, líklegast frá steinöld.

Þegar Þjóðverjar voru að byggja upp her sinn, í aðdraganda seinni heimstyrjaldarinnar, létu þeir hermenn sína bera skóflur í stað byssa, en samkvæmt uppgjafarsamkomulaginu eftir fyrri heimstyrjöldina máttu Þjóðverjar ekki stofna her. Það var því táknræn athöfn að láta hermennina bera skóflur í stað byssa.

Tilvísanir

1. „Ordasafn“. Fornleifastofnun Íslands. Sótt 27. júlí 2012.^{[óvirkur tengill]}

  Þessi grein er stubbur. Þú getur hjálpað til með því að bæta við greinina.