Pétur Sigurðsson (17. febrúar 1896 – 15. október 1971) var Háskólaritari og íslenskur knattspyrnumaður.
Ævi og störf
Pétur fæddist á Ánabrekku í Borgarhreppi á Mýrum, sonur Sigurðar Péturssonar fangavarðar og Guðríðar Gilsdóttur. Hann var elstur sjö barna þeirra. Hann varð stúdent frá Menntaskólanum í Reykjavík árið 1914 og stundaði nám í norrænum fræðum við Kaupmannahafnarháskóla á árunum 1914 til 1920, með hléum og Mag. art. í íslenskum fræðum frá Háskóla Íslands árið 1923. Frá 1925 til 1929 gegndi hann embætti aðstoðarbókavarðar á Landsbókasafninu.
Pétur tók við embætti Háskólaritara af Ólafi Rósinkranz árið 1929. Háskólinn var þá til húsa í Alþingishúsinu. Þegar Happdrætti Háskólans var stofnað árið 1933 tók Pétur einnig við forstjórastöðu þess og gegndi til 1963. Þá var hann jafnframt forstjóri Tjarnarbíós frá 1942 til 1947. Voru happdrættið og kvikmyndahússreksturinn mikilvægar fjáröflunarleiðir Háskólans við byggingu aðalbyggingar hans.
Hann hlaut heiðursprófessorsnafnbót árið 1954 og gegndi embættum fyrir Vísindafélag Íslendinga. Eftir hann ligga ýmsar bækur og fræðigreinar um bókfræði og bókmenntasögu. Hann gaf út úrval af ljóðum Einars Benediktssonar og þýddi ýmis af ævintýrum H.C. Andersens, svo eitthvað sé nefnt.
Pétur var varabæjarfulltrúi í Reykjavík 1930 til 1934 fyrir Sjálfstæðisflokkinn.
Íþróttamál
Pétur var einn af stofnendum Knattspyrnufélagsins Fram og meðal bestu leikmanna þess fyrstu árin. Hann varð margfaldur Íslandsmeistari í knattspyrnu og gegndi fjölda trúnaðarstarfa fyrir íþróttahreyfinguna. Hann sat í stjórn ÍSÍ í tæpan áratug, í Knattspyrnuráði Íslands 1919 til 1922, var formaður KRR 1941 til 1943 og KSÍ 1947 til 1948. Þá var hann fyrsti ritstjóri Íþróttablaðsins.
Hann var útnefndur heiðursfélagi í Fram á 35 ára afmæli félagsins árið 1943.
