Rutte er þaulsetnasti forsætisráðherra í sögu Hollands. Hann hefur stundum verið kallaður „Teflon-Mark“ í
hollenskum stjórnmálum þar sem hann hefur staðið af sér mörg hneykslismál og ósigra í kosningum.[1]
Æviágrip
Rutte, sem þá átti að baki feril í viðskiptageiranum, var skipaður samfélags- og atvinnumálaráðherra Hollands árið 2002 í ríkisstjórn Jans Peter Balkenende eftir að Frelsis- og lýðræðisflokkurinn gekk í stjórnarsamstarf með Kristilegum demókrötum. Rutte var síðan kjörinn á neðri deild hollenska þingsins árið 2003. Næsta ár varð hann menningar-, mennta- og vísindamálaráðherra. Eftir að Frelsis- og lýðræðisflokkurinn hlaut slæma útreið í héraðskosningum árið 2006 sagði flokksformaðurinn Jozias van Aartsen af sér. Rutte bauð sig fram til að taka við af honum og vann sigur í formannskjöri þann 31. maí. Hann sagði af sér sem ráðherra stuttu síðar. Rutte leiddi síðan flokkinn í þingkosningum fáeinum vikum síðar. Í kosningunum tapaði flokkurinn sex þingsætum en varð þó stærsti flokkurinn í stjórnarandstöðunni.
Forsætisráðherra Hollands
Árið 2010 vann Frelsis- og lýðræðisflokkurinn flest atkvæði allra flokka og varð stærsti flokkurinn á hollenska þinginu í fyrsta sinn í sögu flokksins. Eftir langar stjórnarmyndunarviðræður tók Rutte við embætti forsætisráðherra Hollands þann 14. október. Hann var þá fyrsti frjálslyndi forsætisráðherra Hollands í 92 ár og næstyngsti forsætisráðherra í sögu landsins.[2]
Ríkisstjórn Rutte sprakk í apríl árið 2012 eftir að henni mistókst að ná fjárlagafrumvarpi sínu í gegnum þingið. Blásið var til kosninga en í kosningunum bætti Frelsis- og lýðræðisflokkurinn við sig þingsætum og stofnaði síðan nýja samsteypustjórn með Verkamannaflokknum. Stjórnin varð sú fyrsta frá árinu 1998 sem lauk kjörtímabili sínu. Í kosningum árið 2017 tapaði Frelsis- og lýðræðisflokkurinn þingsætum en var áfram stærsti flokkurinn á þinginu.[3] Eftir metlangar stjórnarmyndunarviðræður myndaði Rutte nýja stjórn ásamt Kristilegum demókrötum, Lýðræðisflokknum 66 og Kristilega bandalaginu. Rutte hóf þriðja kjörtímabil sitt sem forsætisráðherra þann 26. október 2017.
Ríkisstjórn Rutte sagði öll af sér þann 15. janúar 2021 eftir að upplýst var að á stjórnartíð hans hefðu um 26.000 fjölskyldur neyðst til að endurgreiða ríkinu barnabætur vegna falskra ásakana um að hafa svikið sér þær. Stjórnin sat þó áfram fram að kosningum sem haldnar voru þann 17. mars 2021.[4] Þrátt fyrir hneykslismálið vann flokkur Rutte flest atkvæði í kosningunum.[5]
Rutte sagði aftur af sér þann 7. júlí 2023 vegna óyfirstíganlegs ágreinings í innflytjendamálum innan samsteypustjórnarinnar.[6] Hann tilkynnti í kjölfarið að hann myndi sitja sem forsætisráðherra þar til ný stjórn yrði mynduð eftir þingkosningar, en hygðist síðan segja skilið við stjórnmál.[7]
Framkvæmdastjóri NATO
Undir lok síðasta kjörtímabils síns sem forsætisráðherra lýsti Rutte yfir áhuga á að verða næsti framkvæmdastjóri Atlantshafsbandalagsins. Í febrúar 2024 höfðu stjórnir Bandaríkjanna, Bretlands, Frakklands og Þýskalands lýst yfir stuðningi við að Rutte tæki við af Jens Stoltenberg sem framkvæmdastjóri samtakanna.[8] Rúmenía varð síðasta aðildarríki NATO sem lýsti yfir stuðningi við Rutte sem næsta framkvæmdastjóra eftir að eini mótframbjóðandi hans, rúmenski forsetinn Klaus Iohannis, dró framboð sitt til baka.[9] Framkvæmdastjórn NATO staðfesti skipun Rutte sem næsta framkvæmdastjóra þann 26. júní 2024.[1]
.jpg)
