"Mawṭini" (Tanah Airku) (Arab: موطني) adalah sebuah puisi popular yang dicipta oleh seorang penyair terkenal Palestina, Ibrahim Ṭouqan (Arab: إبراهيم طوقان) sekitar 1934 di Palestina dan menjadi lagu kebangsaan tidak resmi Palestina. Musik asal diciptakan oleh Muḥammad Fuliefil (Bahasa Arab: محمد فليفل). Bertahun-tahun, lagu ini menjadi sangat popular di dunia Arab.
Baru-baru ini, lagu ini dijadikan sebagai lagu kebangsaan Irak, yang menggantikan lagu lama, Ardh Alforatain sejak 2004.
مَوطِنِي مَوطِنِي الجلالُ والجمالُ والسَّنَاءُ والبَهَاءُ في رُبَاكْ في رُبَاكْ والحياةُ والنجاةُ والهناءُ والرجاءُ في هواكْ في هواكْ هلْ أراكْ هلْ أراكْ سالِماً مُنَعَّماً و غانما مكرما سالما منعما و غانما مكرما هلْ أراكْ في عُلاكْ تبلُغُ السِّمَاكْ تبلغُ السِّمَاكْ مَوطِنِي مَوطِنِي
Mawṭinī mawṭinī al-Jalālu wa-l-jamālu wa-s-sanāʾu wa-l-bahāʾu Fī rubāk fī rubāk Wa-l-ḥayātu wa-n-najātu wal-hanāʾu wa-r-rajāʾu Fī hawāk fī hawāk Hal ʾarāk hal ʾarāk Sāliman munaʿʿaman wa-ġāniman mukarraman Sāliman munaʿʿaman wa-ġāniman mukarraman Hal ʾarāk fī ʿulāk Tabluġu s-simāk tabluġu s-simāk Mawṭinī mawṭinī
/mawtˤinij mawtˤinij/ /ald͡ʒalaːlu wa ld͡ʒamaːlu wa sːanaːʔu wa lbahaːʔu/ /fij rubaːk fij rubaːk/ /wa lħajaːtu wa nːad͡ʒaːtu wa lhanaːʔu wa rːad͡ʒaːʔu/ /fij hawaːk fij hawaːk/ /hal ʔaraːk hal ʔaraːk/ /saːliman munaʕːaman wa ɣaːniman mukarːaman/ /saːliman munaʕːaman wa ɣaːniman mukarːaman/ /hal ʔaraːk fij ʕulaːk/ /tabluɣu sːimaːk tabluɣu sːimaːk/ /mawtˤinij mawtˤinij/
مَوطِنِي مَوطِنِي الشبابُ لنْ يكِلَّ هَمُّهُ أنْ تستَقِلَّ أو يَبيدْ أو يَبيدْ نَستقي منَ الرَّدَى ولنْ نكونَ للعِدَى كالعَبيدْ كالعَبيدْ لا نُريدْ لا نُريدْ ذُلَّنَا المُؤَبَّدا وعَيشَنَا المُنَكَّدا ذُلَّنَا المُؤَبَّدا وعَيشَنَا المُنَكَّدا لا نُريدْ بلْ نُعيدْ مَجدَنا التّليدْ مَجدَنا التّليدْ مَوطِنِي مَوطِنِي
Mawṭinī mawṭinī As-sabābu lan yakilla hammuhu ʾan tastaqilla ʾAw yabīd, ʾaw yabīd Nastaqī mina r-radā wa-lan nakūna li-l-ʿidāʾ Kā-l-ʿabīd, kā-l-ʿabīd Lā nurīd lā nurīd Ḏullanā l-muʾabbada wa ʿaysanā l-munakkadā Ḏullanā l-muʾabbada wa ʿaysanā l-munakkadā Lā nurīd bal nuʿīd Majdanā t-talīd majdanā t-talīd Mawṭinī mawṭinī
/mawtˤinij mawtˤinij/ /asːabaːbu lan jakilːa hamːuhu ʔan tastaqilːa/ /ʔaw jabijd | ʔaw jabijd/ /nastaqij mina rːadaː wa lan nakuwna li lʕidaːʔ/ /kaː lʕabijd ǀ kaː lʕabijd/ /laː nurijd laː nurijd/ /ðulːanaː lmuʔabːada wa ʕajsanaː lmunakːadaː/ /ðulːanaː lmuʔabːada wa ʕajsanaː lmunakːadaː/ /laː nurijd ba lnuʕijd/ /mad͡ʒdanaː tːalijd mad͡ʒdanaː tːalijd/ /mawtˤinij mawtˤinij/
مَوطِنِي مَوطِنِي الحُسَامُ و اليَرَاعُ لا الكلامُ والنزاعُ رَمْزُنا رَمْزُنا مَجدُنا و عهدُنا وواجبٌ منَ الوَفاء يهُزُّنا يهُزُّنا عِزُّنا عِزُّنا غايةٌ تُشَرِّفُ و رايةٌ ترَفرِفُ غايةٌ تُشَرِّفُ و رايةٌ ترَفرِفُ يا هَنَاكْ في عُلاكْ قاهِراً عِداكْ قاهِراً عِداكْ مَوطِنِي مَوطِنِي
Mawṭinī mawṭinī Al-ḥusāmu wa-l-yarāʿu lā l-kalāmu wa-n-nizāʿu Ramzunā ramzunā Majdunā wa ʿahdunā wa-wājibun mina l-wafāʾ Yahuzzunā yahuzzunā ʿIzzunā ʿizzunā Ġāyatun tušarrifu wa rāyatun turafrifu Ġāyatun tušarrifu wa rāyatun turafrifu Yā hanāk fī ʿulāk Qāhiran ʿidāk qāhirān ʿidāk Mawṭinī mawṭinī
/mawtˤinij mawtˤinij/ /alħusaːmu wa ljaraːʕu laː lkalaːmu wa nːizaːʕu/ /ramzunaː ramzunaː/ /mad͡ʒdunaː wa ʕahdunaː wa waːd͡ʒibun mina lwafaːʔ/ /jahuzːunaː jahuzːunaː/ /ʕizːunaː ʕizːunaː/ /ɣaːjatun tuʃarːifu wa raːjatun turafrifu/ /ɣaːjatun tuʃarːifu wa raːjatun turafrifu/ /jaː hanaːk fij ʕulaːk/ /qaːhiran ʕidaːk qaːhiran ʕidaːk/ /mawtˤinij mawtˤinij/
I Tanah airku, tanah airku Kemuliaan dan keindahan, keagungan dan kemegahan Di bukitmu, di bukitmu Kehidupan dan penyelamatan, keseruan dan harapan Di udaramu, di udaramu Dapatkah aku melihatmu? Dapatkah aku melihatmu? Selamat dan sentosa, dalam keadaan baik dan dihormati Selamat dan sentosa, dalam keadaan baik dan dihormati Dapatkah aku melihatmu? Di kegemilanganmu Menuju bintang-bintang, menuju bintang-bintang Tanah airku, tanah airku. II Tanah airku, tanah airku Kaum muda tidak akan letih, Hasrat mereka adalah kemerdekaanmu Atau mereka rela mati, atau mereka rela mati Kita akan minum dari kematian, tetapi kita tidak akan menjadi hamba musuh-musuh kami Seperti budak, seperti budak Kita tidak mau, kita tidak mau Satu penghinaan yang abadi, atau satu kehidupan yang sedih Satu penghinaan yang abadi, atau satu kehidupan yang sedih Kita tidak mau, tetapi kita akan membangun seperti sediakala Kemuliaan kita yang agung, kemuliaan kita yang agung Tanah airku, tanah airku. III Tanah airku, tanah airku Pedang dan tinta, tidak berbicara ataupun berkelahi Adalah simbol kita, simbol kita Kemuliaan dan perjanjian resmi kita, Dan kewajiban untuk berterus-terang, Mengguncang, mengguncang kita Kegemilangan kita, kegemilangan kita Adalah satu tujuan yang mulia, dan panji-panji berkibar, Adalah satu tujuan yang mulia, dan panji-panji berkibar, Mengagumi kebahagiaanmu, di puncak kemuliaanmu Mengalahkan musuh-musuhmu, mengalahkan musuh-musuhmu Tanah airku, tanah airku![3][4]
Templat:National Anthem of Palestine