Վլադիմիր Սոլովյով (փիլիսոփա)

Այս հոդվածը ռուս փիլիսոփայի մասին է։ Այլ գործածությունների համար այցելեք Վլադիմիր Սոլովյով (այլ կիրառումներ)։

Վլադիմիր Սոլովյով Владимир Соловьёв
Ծնվել է	հունվարի 16 (28), 1853[1][2][3] Մոսկվա, Ռուսական կայսրություն[1]
Մահացել է	հուլիսի 31 (օգոստոսի 13), 1900[1][2][3] (47 տարեկան) Ուզկոե, Յասենևո շրջան[1][2]
Գերեզման	Նովոդեվիչյան գերեզմանոց
Քաղաքացիություն	Ռուսական կայսրություն
Մասնագիտություն	փիլիսոփա, բանաստեղծ, հրապարակախոս, համալսարանի դասախոս, գրական քննադատ, գրող և աստվածաբան
Հաստատություն(ներ)	Մոսկվայի կայսերական համալսարան և Սանկտ Պետերբուրգի համալսարան
Գործունեության ոլորտ	փիլիսոփայություն[4], աստվածաբանություն[4], պոեզիա[4], հրապարակախոսություն[4] և գրաքննադատություն[4]
Անդամակցություն	Սանկտ Պետերբուրգի գիտությունների ակադեմիա
Ալմա մատեր	Մոսկվայի համալսարանի պատմաբանասիրական ֆակուլտետ
Գիտական աստիճան	փիլիսոփայության դոկտոր
Տիրապետում է լեզուներին	ռուսերեն[5][4][6]
Եղել է գիտական ղեկավար	Սերգեյ Տրուբեցկոյ
Ազդվել է	Արթուր Շոպենհաուեր և Պլատոն
Հայր	Սերգեյ Սոլովյով (պատմաբան)[1]
Աշակերտներ	Սերգեյ Տրուբեցկոյ
Ներշնչվել է Արթուր Շոպենհաուեր և Պլատոն
Vladimir Sergeyevich Solovyov Վիքիպահեստում

Վլադիմիր Սերգեևիչ Սոլովյով (ռուս.՝ Владимир Сергеевич Соловьёв, հունվարի 16 (28), 1853^[1][2][3], Մոսկվա, Ռուսական կայսրություն^[1] - հուլիսի 31 (օգոստոսի 13), 1900^[1][2][3], Ուզկոե, Յասենևո շրջան^[1][2]), ռուս փիլիսոփա, աստվածաբան, բանաստեղծ, հրապարակախոս, գրաքննադատ, Գիտությունների Կայսերական ակադեմիայի պատվավոր ակադեմիկոս (1900)։ Կանգնած է 20-րդ դարասկզբի ռուսական հոգևոր վերածննդի ակունքներում։ Ազդեցություն է ունեցել Նիկոլայ Բերդյաևի, Սերգեյ Բուլգակովի, Սերգեյ և Եվգենի Տրուբեցկոյների, Պավել Ֆլորենսկու, Սեմյոն Ֆրանկի փիլիսոփայական հայացքների ձևավորման, ինչպես նաև բանաստեղծ–սիմվոլիստներ Անդրեյ Բելիյի և Ալեքսանդր Բլոկի ստեղծագործության վրա։

Դանիիլ Անդրեևի կարծիքով Սոլովյովը «միակ ռուս փիլիսոփան է, որն արժանի է այդ անվանը առանց որևէ վերապահման»^[7]

Հիմնական կրոնա–փիլիսոփայական երկեր

• Զուտ գիտության փիլիսոփայական սկզբունքները (Философские начала цельного знания, 1877)
• Ընթերցումներ աստվածամարդկության մասին (Чтения о богочеловечестве, 1878)
• Վերացական սկզբունքների քննադատություն (Критика отвлеченных начал, 1880)
• Արվեստի ընդհանուր իմաստը (1890)^[8]
• Միջնադարյան աշխարհընկալման անկման մասին (Об упадке средневекового миросозерцания, 1891)
• Սիրո իմաստը (Смысл любви, 1894)
• Բարության արդարացումը (Оправдание добра, 1897)
• Երեք զրույց պատերազմի, առաջընթացի և համաշխարհային պատմության ավարտի մասին (Три разговора о войне, прогрессе и конце всемирной истории, 1900)

Ծանոթագրություններ

1. Роднянская И. Б. Соловьёв (ռուս.) // Краткая литературная энциклопедия — М.: Советская энциклопедия, 1972. — Т. 7. — С. 53—56.
2. Арсеньев К., Радлов Э. Соловьев, Владимир Сергеевич (ռուս.) // Энциклопедический словарь — СПб.: Брокгауз — Ефрон, 1900. — Т. XXXа. — С. 785—796.
3. Большая российская энциклопедия (ռուս.) — М.: Большая российская энциклопедия, 2004.
4. Չեխիայի ազգային գրադարանի կատալոգ
5. Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr (ֆր.): տվյալների բաց շտեմարան — 2011.
6. CONOR.Sl
7. Роза Мира. 10 кн. 4 гл. (1958)(չաշխատող հղում)
8. «Արվեստի ընդհանուր իմաստը (1890)». Արխիվացված է օրիգինալից 2021 թ․ հոկտեմբերի 16-ին. Վերցված է 2021 թ․ հոկտեմբերի 16-ին.

Արտաքին հղումներ

• Վլադիմիր Սոլովյով Արխիվացված 2021-10-16 Wayback Machine

Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Վլադիմիր Սոլովյով (փիլիսոփա)» հոդվածին։