Ռուսաստանի բեմական արվեստի պետական ինստիտուտ, բարձրագույն կրթության դաշնային պետական բյուջետային ուսումնական հաստատություն, որտեղ դասավանդում են թատերական մասնագիտություններ: Ընդգրկված է Եվրոպական թատերական դպրոցների և ակադեմիաների միության կազմում։
Ինստիտուտի պատմությունն սկսվել է Սանկտ Պետերբուրգի տարբեր մասնագիտությունների թատերական դպրոցից (ռուս.՝ Петербургская Театральная школа разных специальностей), որն ստեղծվել է 1779 թվականին պարային դպրոցի հիման վրա։ XIX դարում կոչվել է Սանկտ Պետերբուրգի կայսերական թատերական ուսումնարան (ռուս.՝ Санкт-Петербургское Императорское театральное училище)[1]։
1918 թվականին լուսավորության ժողովրդական կոմիսար Ա. Վ. Լունաչարսկին որոշում է ստորագրել 1888 թվականին հիմնադրված Դրամատիկական դասընթացների հիման վրա Դերասանական վարպետության դպրոցի (ռուս.՝ Школа актёрского мастерства (ШАМ)) կազմակերպման մասին[2]։ Այն եղել է խորհրդային իշխանությունների կողմից ստեղծված առաջին թատերական ուսումնական հաստատությունը։
1922 թվականին Դերասանական վարպետության դպրոցը բեմական բեմադրությունների վարպետության դասընթացների (լուսժողկոմին կից), Ռիթմի ինստիտուտի, Սորաբիսի դրամատիկական դպրոցի և խորեոգրաֆիկ տեխնիկումի հետ միավորվել է մեկ հաստատության կազմում, որը կոչվել է Բեմական արվեստների ինստիտուտ (ռուս.՝ Институт сценических искусств (ИСИ)[2]։ 1926 թվականին Բեմական արվեստների ինստիտուտը վերանվանվել է Բեմական արվեստների տեխնիկում (ռուս.՝ Техникум сценических искусств (ТСИ)[2]։
1936 թվականին Բեմական արվեստների տեխնիկումը Լենինգրադյան թատրոններին կից միջնակարգ թատերական ուսումնական հաստատությունների հետ միավորվել է Կենտրոնական թատերական ուսումնարանի (ռուս.՝ Центральное театральное училище (ЦТУ) կազմում[2]։
1939 թվականին կոչվել է Լենինգրադի պետական թատերական ինստիտուտ, ԽՍՀՄ Ժողովրդական կոմիսարների խորհրդի 1939 թվականի թվականի հունիսի 17-ի որոշմամբ և արվեստի գործերի կոմիտեի № 387 հրամանով (1939 թվականի հունիսի 29)[2]։
1948 թվականին ինստիտուտը կոչվել է է Ա. Ն. Օստրովսկու անվամբ (ԽՍՀՄ Մինիստրների խորհրդի 1948 թվականի մայիսի 11-ի № 1566 որոշում, ԽՍՀՄ բարձրագույն կրթության նախարարության 1948 թվականի մայիսի 15-ի № 673 հրաման և ՌՍՖՍՀ Մինիստրների խորհրդին առընթեր արվեստի գործերի կոմիտեի 1948 թվականի հունիսի 1-ի հրաման)[3]։
1962 թվականին ինստիտուտը վերանվանվել է Լենինգրադի թատրոնի, երաժշտության և կինեմատոգրաֆիայի պետական ինստիտուտ (ռուս.՝ Ленинградский государственный институт театра, музыки и кинематографии (ЛГИТМиК) ԽՍՀՄ բարձրագույն և միջին մասնագիտական կրթության նախարարության № 295 հրամանով (24 հոկտեմբերի, 1961) և ՌԽՖՍՀ մշակույթի նախարարության № 937 հրամանը (1 նոյեմբերի, 1961)[4]։
1962 թվականին ինստիտուտին կից բացվել է «Մոխովայայի վրա» ուսումնական թատրոնը։
1984 թվականին ինստիտուտը կոչվել է Նիկոլայ Չերկասովի անվամբ (ՌԽՖՍՀ նախարարների խորհրդի 1984 թվականի հունիսի 26-ի № 274 որոշմամբ և ՌԽՖՍՀ մշակույթի նախարարության 1984 թվականի հուլիսի 26-ի № 446 հրամանով):
1990 թվականին գիտահետազոտական բաժին է հատկացվել Ռուսաստանի արվեստագիտության ինստիտուտում։
1991 թվականին ՌԽՖՍՀ մշակույթի նախարարության 1991 թվականի սեպտեմբերի 24-ի № 293 հրամանով ինստիտուտը վերանվանվել է Սանկտ Պետերբուրգի Ն. Կ. Չերկասովի անվան թատրոնի, երաժշտության և կինեմատոգրաֆիայի պետական ինստիտուտ (Սանկտ Պետերբուրգի պետական ինստիտուտ): 1993 թվականին Սանկտ Պետերբուրգի Ն. Կ. Չերկասովի անվան թատրոնի, երաժշտության և կինեմատոգրաֆիայի պետական ինստիտուտը վերանվանվել է Սանկտ Պետերբուրգի թատերական արվեստի պետական ակադեմիա (Սանկտ Պետերբուրգ, ռուս.՝ Санкт-Петербургскую государственную академию театрального искусства), Ռուսաստանի Դաշնության բարձրագույն կրթության պետական կոմիտեի 1993 թվականի օգոստոսի 31-ի № 177 հրամանով:
2015 թվականին Սանկտ Պետերբուրգի թատերական արվեստի պետական ակադեմիան վերանվանվել է Ռուսաստանի բեմական արվեստների պետական ինստիտուտ բարձրագույն կրթության դաշնային պետական բյուջետային ուսումնական հաստատություն Ռուսաստանի Դաշնության մշակույթի նախարարության 2015 թվականի հոկտեմբերի 13-ի № 2568 հրամանով[5]։
1899-1900 թվականներին ճարտարապետ Ռ. Ա. Բերզենը կառուցել է թիվ 33-35 տներն իշխան Վյաչեսլավ Նիկոլաևիչ Տենիշևի կողմից հիմնադրված Առևտրային դպրոցի համար։ Այս դպրոցում սովորել են բանաստեղծ Օ. է. Մանդելշտամը (1900-1907) և գրող Վ. Վ. Նաբոկովը (1911-1917)։ 1914 թվականին ուսումնարանի մեծ դահլիճում ցուցադրվել են Ա. Բլոկի ստեղծագործությունների հիման վրա նկարահանված «Балаганчик» և «Անծանոթուհին» (ռուս.՝ Незнакомка) ներկայացումները Վս. Մեյերհոլդ բեմադրությամբ։
1922 թվականին շենքը տրամադրվել է աշխարհում առաջին պրոֆեսիոնալ մանկական խաղացանկային թատրոններից մեկին՝ Լենինգրադի պատանի հանդիսատեսի թատրոնին։ 1962 թվականին թատրոնը տեղափոխվել է հատուկ իր համար կառուցված շենք Պիոներսկայա հրապարակում, իսկ Մոխովայա փողոցի հին շենքում բացվել է Լենինգրադի թատրոնի, երաժշտության և կինեմատոգրաֆիայի պետական ինստիտուտի ուսումնական թատրոնը։ Լենինգրադի պատանի հանդիսատեսի թատրոնին գոծելու օրերի մասին ներկայում հիշեցնում է Լենինգրադի պատանի հանդիսատեսի թատրոնին հիմնադիր Ա. Ա. Բրյանցևին նվիրված հուշատախտակը։
Ինստիտուտում գործում են ֆակուլտետները[6].
Սանկտ Պետերբուրգի Օրենսդիր ժողովի պատվավոր դիպլոմ (2004 թվականի մարտի 3) – Սանկտ Պետերբուրգում մշակույթի և արվեստի զարգացման գործում ունեցած նշանակալի ավանդի համար և հիմնադրման 225-ամյակի կապակցությամբ[8]։
{{cite web}}
|deadurl=
|url-status=