Ռուսաստանի Դաշնության անվտանգության խորհուրդ

Ռուսաստանի Դաշնության անվտանգության խորհուրդ
Ռուսաստանի անվտանգության խորհրդի խորհրդանշան
Ընդհանուր տեղեկություն
Տեսակ	panel? և խորհուրդ
Երկիր	Ռուսաստան
Ենթարկոում	Ռուսաստանի Դաշնության նախագահ
Մտնում է	Ռուսաստանի Դաշնության պաշտպանության նախարարություն
Տեղաբաշխում	Մոսկվա
Շրաբ	Սենատի պալատ, Տվերսկի շրջան, Մոսկվայի կենտրոնական վարչական շրջան, Մոսկվա, Ռուսաստան և Մոսկվա, Ռուսաստան
Ստեղծվեց	1991
Կայք	scrf.gov.ru​(ռուս.)

Ռուսաստանի Դաշնության անվտանգության խորհուրդ (ռուս.՝ Совет безопасности Российской Федерации), Ռուսաստանի Դաշնության նախագահին կից սահմանադրական խորհրդակցական մարմին, որը իրականացնում է օրինականությունը, անձի, հասարակության և պետության անվտանգության հաշվեկշռվածության ապահովումը, անձի, հասարակության և պետության փոխադարձ պատասխանատվությունը, միջազգային անվտանգության համակարգերի հետ համագործակցությունը։

Անվտանգությունն արտաքին և ներքին սպառնալիքներից անձի, հասարակության և պետության կենսականորեն կարևոր շահերի պաշտպանվածության վիճակ է։

Անվտանգության համակարգի հիմնական գործառույթներն են՝անձի, հասարակության և պետության կենսականորեն կարևոր շահերի դեմ ուղղված արտաքին և ներքին սպառնալիքների հայտնաբերումն ու կանխորոշումը, դրանց կանխմանը և վնասազերծմանը նպատակամղված օպերատիվ և երկարաժամկետ համալիր միջոցառումների իրականացումը, անվտանգության ապահովման ուժերի ու միջոցների ստեղծումը և պատրաստականության ապահովումը, անվտանգության ապահովման ուժերի և միջոցների կառավարումը, Ռուսաստանի Դաշնության Խորհրդի և նրա քարտուղարի լիազորությունները էապես ընդլայնվել են 2011 թվականի մայիսի 6-ի № 590 համապատասխան հրամանագրով^[1]։

Ոչ պաշտոնական կրճատ անվանումներ՝ Ռուսաստանի ԱԽ, Ռուսաստանի ԱԾ։

Ամբողջական անուններ.

• ՌԽՖՍՀ Անվտանգության խորհուրդ (1991 թվականի օգոստոս-դեկտեմբեր)
• Դաշնության և տարածքների գործերով խորհուրդ (1991 թվականի հուլիսի 19-ից մինչև 1992 թվականի ապրիլի 3)^[2]
• Ռուսաստանի Դաշնության անվտանգության խորհուրդ (1992 թվականի ապրիլի 3-ից)^[3]

Կազմ

Հիմնական հոդված՝ Ռուսաստանի Դաշնության անվտանգության խորհրդի կազմ

Անվտանգության խորհրդի ձևավորման կարգը որոշվում է Ռուսաստանի նախագահի կողմից՝ Սահմանադրությամբ և Ռուսաստանի անվտանգության մասին օրենքի համապատասխան։ Մշտական անդամները և Անվտանգության խորհրդի անդամները նշանակվում են նախագահի կողմից՝ Անվտանգության խորհրդի նախագահ։ Նրան անմիջականորեն ենթարկվում է Ազգային անվտանգության խորհրդի քարտուղարը, որն ապահովում է Անվտանգության խորհրդի գործունեությունը, ղեկավարում է նրա աշխատակազմը և աշխատանքային խորհրդակցությունները, որոնք անցկացնում է Անվտանգության խորհրդի անդամների հետ։ Մնացած հարցերում ԱԽ-ի գործունեության հարցերը որոշում է նախագահը։

Ներկայումս մշտական անդամներ և Անվտանգության խորհրդի անդամներ նշանակվում են անհատական հիմունքներով (և ոչ թե ի պաշտոնե)^[4]։ Անվտանգության խորհրդի ոչ մշտական անդամների թիվը, տարբեր ժամանակներում կազմել է 7-ից (ամառ 1996 թվական) մինչև 19 (2001-2002 թթ.) մարդ, նրանք բոլորը նիստերին խորհրդակցական ձայնի իրավունք ունեն։

Պատմություն

Ռուսաստանի Դաշնության անվտանգության խորհրդի կայացումը, ամբողջ տարիների ընթացքում նրա գործունեությունը շարունակաբար կապված են երկրի կարևորագույն ուղեցույցի՝ հասարակական կյանքի, ժողովրդավարական բարեփոխումների զարգացման ու ամրապնդման գործում, ռուսական պետականության, ազգային տնտեսության, քաղաքացիական հասարակության ձևավորման մեջ։

Անվտանգության խորհրդի քաղաքական դերը (այսուհետ ՝ ԱԽ) տարբեր փուլերում նորագույն ռուսական պատմության մեջ եղել է տարբեր։ Ժամանակահատվածը, որը նշանավորված էր սահմանադրական ճգնաժամով և Գերագույն խորհրդի կողմից Բ. Ն. Ելցինի ընդդիմությամբ, Անվտանգության խորհուրդը նախագահի հետ եղել է ուժային գերատեսչությունների համակարգման մարմին։

Ծանոթագրություններ

1. «Указ Президента Российской Федерации, от 6 мая 2011 года, № 590 «Вопросы Совета Безопасности Российской Федерации»». Արխիվացված է օրիգինալից 2011 թ․ սեպտեմբերի 23-ին. Վերցված է 2018 թ․ ապրիլի 17-ին.
2. «Указ Президента РСФСР от 19.07.1991 г. № 10». Президент России (ռուսերեն). Վերցված է 2018 թ․ մարտի 14-ին.
3. в соответствии со ст. 83 Конституции Российской Федерации 1993 г.
4. «Положение о Совете безопасности». Արխիվացված է օրիգինալից 2009 թ․ ապրիլի 1-ին. Վերցված է 2018 թ․ ապրիլի 17-ին.