Աբել եպիսկոպոս (նաև՝ Աբել երեց, Հաբել երեց, 6-րդ դար - 7-րդ դար), հայ հոգևորական, Հայ Առաքելական եկեղեցու Վրկանից թեմի առաջնորդ (599 թվականից), կոդրացիների ցեղից[1]։ Կոդրացիների ցեղից Աբել երեցին Վրկանից մարզպան Սմբատ Բագրատունին նշանակում է Վրկանից աշխարհի, Թուրքեստանի և Դելհաստանի գաղթական պարսկացած հայերի, ինչպես նաև ասորիների ու հույների հոգևոր հովիվ, որպեսզի վերականգնի նրանց կողմից մոռացված հայոց լեզուն ու կրոնը[1]։ Նախքան այդ` 599 թվականին Սմբատ Բագրատունին Աբել երեցին ուղարկում է Ամենայն Հայոց Մովսես Բ Եղիվարդեցի կաթողիկոսի մոտ և եպիսկոպոս ձեռնադրելով՝ Վրկանը հայոց կաթողիկոսության թեմ դարձնում[2]։
Ծանոթագրություններ
- ↑ 1,0 1,1 «Սեբեոս, Պատմություն (գրաբար և արլհ.)», թարգմ.՝ Խաչատրյան Գուրգեն և Եղիազարյան Վանո, Երևան, 2005, Գլ․ Իդ (էջ 112)
- ↑ «Մխիթարայ Անեցւոյ Պատմութիւն», Ս. Պետերբուրգ, 1879, Գլ․ իդ (էջ 33)․
Աղբյուրներ
- «Հայոց անձնանունների բառարան», Հրաչյա Աճառյան, Երևան, 1944, Հատոր 1, Ցուցակ 1, Էջ 17․
- «Սեբեոս, Պատմություն (գրաբար և արլհ.)», թարգմ.՝ Գուրգեն Խաչատրյան և Վանո Եղիազարյան, Երևան, 2005, Գլ․ Իդ (էջ 112)․
- «Մխիթարայ Անեցւոյ Պատմութիւն», Ս. Պետերբուրգ, 1879, Գլ․ իդ (էջ 33)․
- «Տիեզերական պատմութիւն Ստեփաննոս վարդապետի Տարօնեցւոյ», Կարապետ Շահնազարյան, Փարիզ, 1859, Գլ․ Բ․բ. (էջ 86)
