Արևմտյան սլավոններ (ռուս.՝ Западные славяне), սլավոնական ժողովուրդների խումբ, որոնք սահմանվում են աշխարհագրական և լեզվաբառարանային հատկանիշներով։
9-րդ դարից ի վեր արևմտյան սլավոնների մեծ մասն ընդունել է հռոմեական կաթոլիկությունը՝ այդպիսով անցնելով լատինական եկեղեցու մշակութային ազդեցության տակ՝ ընդունելով լատինական այբուբենը և հակված լինելով ավելի սերտորեն ինտեգրվել Արևմտյան Եվրոպայի մշակութային և մտավոր զարգացումներին, քան արևելյան սլավոնները, որոնք ընդունեցին արևելյան ուղղափառ քրիստոնեությունը և կիրիլյան այբուբենը[1][2]։
Սլավոններ, Արևմտյան և Արևելյան սլավոններ
Արևմտյան սլավոններին պատկանում են հետևյալ ժողովուրդները և ազգությունները.
Նրանք անջատվել են ընդհանուր սլավոնական խմբից մոտ 7-րդ դարում և 8-9-րդ դարերին ստեղծել են անկախ պետություններ Կենտրոնական Եվրոպայում[3]: Արևմտասլավոնական լեզուները բաժանվել են իրենց պատմականորեն վավերացված ձևերի ընթացքում 10-14-րդ դարերում[4]:
Ծանոթագրություններ
↑Wiarda, Howard J. (2013). Culture and foreign policy : the neglected factor in international relations. Burlington, Vt.: Ashgate. էջ 39. ISBN9781317156048.
↑Dunn, Dennis J. (2017). The Catholic Church and Soviet Russia, 1917-39. New York. էջեր 8–9. ISBN9781315408859.{{cite book}}: CS1 սպաս․ location missing publisher (link)
↑Gołąb, Zbigniew (1992). The Origins of the Slavs: A Linguist's View. Columbus, Ohio: Slavica Publishers. էջեր 12–13. «The present-day Slavic peoples are usually divided into the three following groups: West Slavic, East Slavic, and South Slavic. This division has both linguistic and historico-geographical justification, in the sense that on the one hand the respective Slavic languages show some old features which unite them into the above three groups, and on the other hand the pre- and early historical migrations of the respective Slavic peoples distributed them geographically in just this way.»
