O tiramisú (do italiano tiramisù) é unha sobremesa fría de culler que se monta en capas. Non existe unha receita única de elaboración, senón variantes a partir dunha serie de ingredientes base que poden ser representados por distintos produtos.
Descrición
Un tiramisú componse sempre dun ingrediente humidecido en café, sobre o que se superpón (de forma alterna ou non) unha crema cuxa base son ovos batidos con azucre; preséntase espolvoreado con cacao en po.
Partindo destes elementos básicos, é posible realizar diferentes versións da sobremesa utilizando distintos representantes dos mesmos e engadindo outros ingredientes.
Os ovos poden ser separados en xemas e claras, baténdose independentemente (as claras a punto de neve). Hoxe en día adoitase engadirlle aos ovos nata montada ou queixo fresco.
O queixo que se adoita empregar no tiramisú é o mascarpone (pola súa dozura e consistencia natosa); no entanto, calquera queixo fresco (sen sabor marcado) que, unha vez batido, poida converterse nunha crema é igualmente indicado.
Ao café (en principio, cafésó), pódeselle engadir algún tipo de licor para aromatizarlo e reforzar o sabor.
Para rematar, é habitual espolvorear a sobremesa con cacao en po para provocar sensación de contraste co doce e para reforzar o resaibo a café.
Composto normalmente a base de capas alternas de biscoito e crema, déixase asentar durante unhas horas na neveira antes de ser servido.
Aspectos históricos
O tiramisú é unha sobremesa moderna, non tradicional. Ten a súa orixe na parte leste do norte de Italia, na rexión de Véneto (cuxa capital é Venecia) nos anos cincuenta. Algunhas fontes concretan nos bordeis da rexión a súa localización exacta de creación. Arturo Filippini, presidente da cadea de restaurantesToulá, admitiu: fora efectivamente logo da guerra cando nos iamos con amigos aos bordeis de Treviso..., neses tempos tiñan tamén cociñeiro... A maîtresse, aos clientes afeccionados (pero tamén ás mulleres) ofrecíalles un doce dicindo con cortesía estas palabras emblemáticas: Anda, toma cariño, que che dou unha cousa que che tira a súa"...?
A expresión "tírache a súa", en lingua veneta, e tamén na lingua italiana, podería ser o equivalente en galego do "taco", pero máis forte, pois o tiramisú como doce é moito máis fortalecedor e de inmediato efecto grazas á cantidade de glúcidos que incorpora.
En principio, non leva nin queixo Mascarpone, nin nata ou outras graxas semellantes, porque todos eses lípidos non fan máis que ter un peso no estómago e retardar a dixestión, co resultado de obter o efecto contrario, é dicir, crear cansazo e somnolencia.
En 1968 o tiramisú artesanal de Alfredo Beltrame (mestre da hostalería veneta e fundador dunha cadea de restaurantes con sede na cidade de Treviso, en Véneto) chega oficialmente á cadea dos restaurantes Toulá. Así foi sacado da intimidade dos prostíbulos e presentado ao exterior para conseguir un grande éxito popular.
Entre os anos setenta e oitenta, a receita utilizada no restaurante Toulá de Milán utilizaba cinco ingredientes:
ovos e azucre batidos, biscoitos Savoiardi mollados en café expresso e cacao en po.
