A Semana cultural galego-portuguesa foi un evento cultural promovido por Manuel Rodrigues Lapa sob o patrocinio da Universidade de Coímbra e da Real Academia Galega. Tivo lugar no Museu Machado de Castro (Coímbra) entre o 18 e o 23 de xaneiro de 1971. A programación tratou, entre outros temas, a herdanza cultural galego-portuguesa e a súa expresión na actualidade. Así, o evento procuraba o achegamento e o intercambio cultural entre Galiza e Portugal.
A “Semana cultural galego-portuguesa” foi un proxecto cultural que Manuel Rodrigues Lapa tiña en mente desde os anos 30, cando xa comezaba un importante papel para a re-conexión cultural entre Galiza e Portugal. Décadas despois, concretamente na de 70, Rodrigues Lapa e Lopes Cravo planificarían finalmente a realización dunhas "xornadas luso-galegas" (que despois mudaría para "Semana...")[1], póndose en contacto coa parte galega mediante unhas correspondencias entre Lapa e Francisco Fernández del Riego[2]. Ditas xornadas terían como temas centrais a herdanza da antiga cultura galego-portuguesa; a expresión de Galiza, de Portugal e do Brasil; e as variedades do vello substrato galego-portugués.
Após un tempo de diálogo para concretaren lugar e data, ao final ficou como lugar de encontro o Museu Machado de Castro (pertencente á Universidade de Coímbra) e entre as datas do 18 e do 23 de xaneiro de 1971. Ademais, tamén houbo un longo diálogo para escolleren os participantes nas conferencias; que nun principio eran xente de Galiza, de Portugal e do Brasil; mais ao final só se contou coa presenza portuguesa e coa galega[3]. Os integrantes do acto cultural foron Ramón Piñeiro, Ricardo Carvalho Calero e Ramón Lorenzo (o cal non puido asistir finalmente), pola parte galega; e Rodrigues Lapa, Orlando Ribeiro, Joseph-Maria Piel e Nogueira Gonçalves (este en substitución de R. Lorenzo), polo lado portugués. Para alén dos conferenciantes, tamén participou Fernández del Riego, como inaugurador e representante da Real Academia Galega; e tamén participaron na dirección, Maria Helena da Rocha Pereira, vice-reitora da UC; Américo da Costa Ramalho, director da Facultade de Letras da UC; e Alfredo Fernandes Martins, profesor da mesma facultade. A semana estivo patrocinada pola Universidade de Coímbra e máis pola RAG, xa que o reitor da Universidade de Santiago de Compostela (o profesor Manuel de Jesús García Garrido) rexeitou a participación no evento.[4]
Ademais das conferencias, tamén houbo unha exposición de libros en galego, proporcionados pola editorial Galaxia e pola Biblioteca Penzol, na Livraria Atlântida e intentos por parte de Rodrigues Lapa para estabelecer lazos comerciais de intercambio cultural entre Portugal e Galiza.
A "Semana cultural galego-portuguesa" foi promovida pola publicidade que lle deron tanto o Diário de Lisboa como o xornal República. Após o evento cultural, ademais de a medios locais e a interesados, o feito tamén chegou até Buenos Aires polo Correo de Galicia.[5]
Após varias datas provisionais para finais de 1970, a Semana ficou adiada, por conflitos internos na U. de Coímbra [6] e máis pola demora dos procesos legais, para xaneiro de 1971 (entre o 18 e o 23). Durante eses días leváronse a cabo varias sesións no Museu Machado de Castro, que contaron co seguinte programa (previa inauguración de Fernández del Riego):
Despois da realización da Semana, Rodrigues Lapa decidiu publicar as conferencias expostas, mais coa falta de compromiso posterior por parte da xente de Galaxia para a axudar a publicalas. Finalmente, só serían publicadas dúas das palestras realizadas, a de Lapa e a de Calero.
Manuel Rodrigues Lapa, aínda que focado nun público portugués, animaba a ambos os pobos a recoñeceren as características de igualdade a través de diversos momentos históricos ao longo da historia. Cualificou a separación dos pobos irmáns como algo xeográfico ou político, mais non aceptábel. Compartiu a súa idea apoiándose, entre outros materiais, nos cancioneiros medievais galego-portugueses e en citacións de autoridades como Manuel Portela Valladares ou Eugenio López Aydillo. Alén disto, insistiu na irmandade de Galiza e de Portugal valéndose de aspectos psicolóxicos, a partir da presenza do sentimento común da saudade; e lingüísticos, xustificando a idea de que galego e portugués eran a mesma lingua. Ademais, aproveitaba a ocasión para resaltar a situación dramática do galego, fixando como solución a procura dunha lingua sen dialectalismos ou até dunha aproximación ao portugués para a reunificación a nivel literario.
Carvalho Calero recoñecía na súa conferencia que aínda se podía falar de lingua galego-portuguesa, mais que os destinos históricos das dúas ribeiras do Miño deran á separación das súas literaturas. Estabelecía dous factores esenciais para o impedimento de novos lazos entre Galiza e Portugal. A saber, a ignorancia da xente e máis os sentimentos patrióticos por ambas as partes. Para Calero, a magnitude da literatura galega moderna non foi nada comparado co que podería ter sido se retomase a liña das orixes galego-portuguesas. Asemade, tamén apuntaba que para mudaren a situación era necesaria a participación activa de universidades e outras institucións culturais de ambos os países.
Para alén da defensa dunha necesidade de re-unión entre a cultura portuguesa e a galega, Cavalho Calero tamén analizaba a literatura galega moderna e propuña catro figuras que podían ser representativas para o futuro. Estas figuras serían Ramón Otero Pedrayo, Fermín Bouza-Brey, Álvaro Cunqueiro e Xosé María Díaz Castro; os cales para Calero eran “os máis siñificativos dentro das respectivas xeracións”.
Posteriormente, mediante a publicación do artigo “O prof. Rodrigues Lapa analisa as conclusões da Semana Galego- Portuguesa” no República, Rodrigues Lapa propuxo un conxunto de medidas na procura dunha convivencia entre os dous pobos. As medidas eran as que seguen:
Asemade, engadía unha serie de “medidas administrativas”:
Recollía ademais a vontade de creación dunha “Associação Luso-Galaica para o fomento cultural”[9] e a dunha recompilación coas conferencias proferidas na Semana, que incluiría a do Prof. Ramón Lorenzo aínda sen poder participar no evento.