O motocrós é unha disciplina motociclista que se desenvolve en circuítos sen asfaltar ou en campo a través e na cal os diferentes participantes disputan unha carreira co obxectivo de finalizar en primeira posición á hora de chegar á meta. É unha das modalidades máis espectaculares do motociclismo. Combina a velocidade coa destreza necesaria para controlar a moto ante as irregularidades naturais (e nalgúns casos artificiais) do terreo, con curvas pechadas, cotarelos, fochancas, cambios bruscos de rasante, cursos de auga e sobre unha superficie de terra que, xeralmente, se atopa enlamada coa finalidade de evitar o perigo que supón o po. Todo iso fai que nas carreiras de motocrós se sucedan saltos e derrapes.
O motocrós demanda moita resistencia e fortaleza física do piloto. Unha moto de cros/enduro de competición é capaz de desenvolver unha aceleración en tramos curtos comparable aos mellores automóbiles deportivos, sen a comodidade de ir sentado e sobre terreo moi áspero; isto deriva nun traballo constante de todos os músculos do corpo, en especial dos brazos e costas. O circuíto español onde recae o mundial de motocrós é Bellpuig (Lleida).
Variantes e derivados do motocrós
Co paso do tempo e o avance da tecnoloxía esta disciplina pasou a ser moito máis espectacular, xa que permite saltos máis longos e máis altos e derivou en distintas disciplinas paralelas, como o freestyle ou o supermotard. Esta última é unha disciplina moi similar ao motocrós pero que se realiza sobre terreo mixto (asfalto e terra); xa que logo, as motocicletas e o equipamento de protección do piloto son unha mestura entre os de motocrós e de motociclismo de velocidade. A variante do freestyle consiste en que cunha moto similar ás de motocrós(normalmente con motor 250cc de dous tempos) e co gardalama de atrás recortado han de facer saltos e acrobacias no aire, canto máis espectaculares máis puntúan e puntúan, aínda máis se as acrobacias fanas sen suxeitar o guiador da moto.
Tamén existe outra disciplina parecida ao motocrós chamada "supercrós", que se disputa en recintos máis pequenos (normalmente rodeados de tribunas ou interiores de instalacións fixas), e os cotarelos de terra onde os pilotos saltan sobre as súas motos son moito máis grandes e distribuídos especificamente para esta especialidade.
