Tres dos seus membros fundaron a compañía Monneron Frères Negociants, no sector da banca e os investimentos, que emitiu as primeiras moedas de necesidade de Francia, coñencidas no ámbito numismático como monnerons.[3][4]
A familia
Esta familia era orixinaria da vila de Empurany, departamento de Arnéche, na rexión francesa de Auvernia-Ródano-Alpes, aínda que se estableceu en Chanas, Isère, despois de 1550. Antoine Monneron (1703-1791), un comerciante de sal nado nesta última vila, e a súa esposa, Barbe Catherine Arnault (1718-1792), tiveron unha vintena de fillos, dos que polo menos oito morreron nos primeiros anos. Antoine, que era membro da Loxa da Verdadeira Virtude, chegou a ser avogado no Parlamento de Antibes, nos Alpes Marítimos, e Controlador Xeral de Granxas do Rei.[1][5][6][7]
Os irmáns Monneron
Estes son os fillos de Antoine Monneron e Barbe Catherine Arnault dos que se coñecen datos:[6][7][8]
Charles Claude Ange (1735-1799). Político e comerciante.
Antoine Joseph (1736-1815). Político e comerciante.
Joseph François Augustin (1756-1826). Político e comerciante.
Carta de Luis Monneron sobre o Decreto do 15 de maio de 1791 en favor dos "homes libres de cor".
Varios dos irmáns ligaron o seu destino á incipiente República Francesa e á súa historia política, financeira e comercial.[8]
O máis vello, Charles, membro como o seu pai da Loxa da Verdadeira Virtude, foi o primeiro intendente xeral da Compañía Francesa das Illas Orientais. Logo da proclamación dos Estados Xerais, o reino entrou en dificultades orzamentarias e os tres irmáns máis vellos amosaron as súas intencións de xogar un papel político como representantes dos intereses económicos de Francia en ultramar.[8]
Convertidos en membros da burguesía mercantil e colonial, Charles Claude, Pierre Antoine e Jean Louis foron elixidos representantes, en abril de 1789, na asemblea que se debía reunir para os Estados Xerais. Representaban respectivamente, para o Terceiro Estado, as xuridicións de Annonay, a colonia de Illa de Francia e as Indias Orientais, e foron confirmados nos seus postos o 9 de xullo tras a constitución da Asemblea Nacional Constituínte. En 1792 presentaron a súa dimisión como consecuencia dunha operación financeira.[8]
Os tres deputados monneron asociáronse para constituíren unha compañía con sede en París, que denominaron Monneron Frères Negociants, coñecida tamén como Banque Monneron, coa que fixeron contratos coa Convención, e estableceron sucursais polas principais vilas de Francia. Esta compañía xogou un importante papel nas finanzas francesas da época e os tres irmáns chegaron a fundar unha institución bancaria, a Caisse des Comptes Courants, que acabou por se fusionar co Banco de Francia en 1800.[9]
Porén, unha serie de operacións sen éxito deu cos negocios dos Monnerón na ruína, en marzo de 1792, e coa fuxida de Pierre Antoine.[1]
Estas moedas de necesidade tiñan como misión suplir a escaseza de circulante de valores baixos en cobre que reinaba na Francia da época, e a súa calidade tanto técnica como estética superou con moito as mediocres cuñaxes oficiais.[4]
Mediante unha comisión, os irmáns Monneron propuñan cambiar as súas moedas (que denominaban "moedas de confianza") contra assignats (o papel moeda emitido pola Asemblea Nacional durante a Revolución) consonte un baremo invariable de 50 libras tornesas[11]. Mais o seu exceso de confianza nas emisións de assignats revolucionarios e a súa rápida desvalorización deixounos cun enorme stock de assignats, en tanto que a poboación acumulaba as moedas, á medida que o cobre ía escaseando. Os Monneron cuñaran unha tiraxe de varios millóns de exemplares en Inglaterra, para o que tiveran que desembolsar importantes cantidades de diñeiro efectivo en ouro e en prata, o que trouxo consigo unhas perdas de tal envergadura que acabaron por provocar a creba.[4]
Tras a bancarrota de marzo de 1792 e a conseguinte fuxida de Pierre Antoine, o seu irmán Augustin intentou retomar estas emisións, mais unha lei do 3 de maio dese mesmo ano prohibiu a circulación de calquera tipo de moeda privada, o que se viu confirmado despois cun decreto do 3 de setembro que impedía a circulación de moedas de confianza. Nesta conxuntura, os monneron acabaron a súa circulación na fin de 1793.[4][12][13]
Tipoloxía das moedas
Anverso, reverso e canto dun monneron de 5 soldos de 1792.
Á parte das sinaladas nas seguintes táboas, existen pequenas variantes de cuño e ensaios destas mesmas moedas noutros metais, así como probas doutros deseños, mesmo con valor dun soldo, algunhas delas supostamente de época posterior. Ningunha desas probas e ensaios chegou a fabricarse en serie nin, xa que logo, a circular.[14]
As moedas de dinco soldos teñen un diámetro de 40 mm e un peso que oscila entre 30 g e 33 g. O diámetro das de dous soldos é de 32 mm e o seu peso entre 17 e 18 g.[14]
VIVRE LIBRE OU MOURIR / PACTE FEDERATIF / XIII JUILLET MDCCXC
MONNERON FRERES NEGOCIANS A PARIS (data) / MEDAILLE DE CONFIANCE DE CINQ - SOLS A ECHANGER CONTRE DES ASSIGNATS DE 50L ET AU DESSUS / L'AN III DE LA LIBERTE
DEPARTEMENTS DE PARIS DE RHONE DE LOIRE DU GARD
Dúas variantes segundo a posición da data.
1792
A/ Pacto federativo
VIVRE LIBRES OU MOURIR / PACTE FEDERATIF / 14 JUILLET 1790
MONNERON FRERES NEGOCIANS A PARIS (data) / MEDAILLE DE CONFIANCE DE CINQ - SOLS REEMBOURSABLE EN ASSIGNATS DE 50L ET AU DESSUS / L'AN III DE LA LIBERTE
DEPARTEMENTS DE PARIS DE RHONE DE LOIRE DU GARD
Variante con L'AN IV no reverso e DEPARTEMENS DE PARIS RHONE LOIRE DU GARD no canto.
1792
A/ Pacto federativo
VIVRE LIBRES OU MOURIR / PACTE FEDERATIF / 14 JUILLET 1790
REVOLUTION FRANÇAISE (data) / MEDAILLE QUI SE VEND 5 - SOLS A PARIS CHEZ MONNERON PATENTÉ / L'AN IV DE LA LIBERTÉ
BON POUR LES 83 DEPARTEMENTS
Variante con DEPARTEMENS no canto.
1792
A/ Pacto federativo
VIVRE LIBRES OU MOURIR / PACTE FEDERATIF / 14 JUILLET 1790
REVOLUTION FRANÇAISE (data) / MEDAILLE QUI SE VEND 5 - SOLS A PARIS CHEZ MONNERON PATENTÉ / L'AN IV DE LA LIBERTÉ
LA CONFIANCE AUGMENTE LA VALEUR
A disposición en liñas do texto do reverso difire do modelo anterior.
1792
A/ Hércules
LES FRANÇAIS UNIS SONT INVINCIBLES / L'AN IV DE LA LIBERTÉ
REVOLUTION FRANÇAISE (data) / MEDAILLE QUI SE VEND CINQ - SOLS A PARIS CHEZ MONNERON PATENTÉ
LA CONFIANCE AUGMENTE LA VALEUR
Moedas de 2 soldos
Data
Motivo principal
Lenda anverso
Lenda reverso
Canto
Notas
1791
A/ Liberdade sedente
LIBERTE SOUS LA LOI / L'AN III DE LA LIBETRTÉ
MONNERON FRERES NEGOCIANS A PARIS / MEDAILLE DE CONFIANCE DE DEUX SOLS A ECHANGER CONTRE DES ASSIGNATS DE 50L ET AU DESSUS (data)
BON POUR BORD. MARSEIL. LYON. ROUEN. NANT. ET STRASB.
1792
A/ Liberdade sedente
LIBERTE SOUS LA LOI / L'AN IV DE LA LIBETRTÉ
REVOLUTION FRANÇAISE (data) / MEDAILLE QUI SE VEND DEUX SOLS A PARIS CHEZ MONNÉRON PATENTÉ
↑A libra tornesa era unha moeda de conta francesa equivalente a 240 diñeiros ou 20 soldos, que se deixou de usar coa imposición do franco. Véxase: Wailly. (1857). Mémoire sur les variations de la livre tournois. Impr. Impériale. París. Páxina 222.
.jpg)
.jpg)
.jpg)
