Mogwai

Mogwai no Paredes de Coura 2011
Orixe	Glasgow, Escocia
Período	1995 - presente
Xénero(s)	post-rock, rock instrumental
Selo(s) discográfico(s)	Chemikal Underground, Matador, Play It Again Sam, Rock Action, Sub Pop
Membros	Stuart Braithwaite Dominic Aitchison Martin Bulloch Barry Burns
Antigos membros	Brendan O'Hare John Cummings
Artistas relacionados	Crippled Black Phoenix, Minor Victories
Na rede
mogwai.co.uk

Mogwai é unha banda escocesa de post-rock, formada en Glasgow en 1995. Está composta por Stuart Braithwaite (guitarra, voces), Barry Burns (guitarra, piano, sintetizador, voces), Dominic Aitchison (baixo) e Martin Bulloch (batería). As súas cancións adoitan a ser longas pezas baseadas nas guitarras e que contan con grandes contrastes de dinámica, melódicas liñas de baixo e pesado uso da distorsión e dos efectos.

Historia

Formación

Stuart Braithwaite e Dominic Aitchison coñecéronse en abril de 1991, e catro anos despois formaron Mogwai co antigo amigo do colexio Martin Bulloch.^[1] O nome da banda procede das criaturas da película Gremlins, aínda que o guitarrista Stuart Braithwaite comenta que "non ten un significado significativo e sempre pensamos en conseguir un mellor, pero como moitas outras cousas nunca o logramos".^[2] 'Mogwai' significa "espírito malvado" ou "diaño" en cantonés. A banda estreouse en febreiro de 1996 co sinxelo "Tuner"/"Lower" e ao final do ano recibiu a distinción de "sinxelo do ano" da revista NME por "Summer", unha fazaña repetida a principios de 1997 con "New Paths to Helicon".^[3] Despois de realizar un feixe de concertos a banda medrou coa introdución de John Cummings na guitarra, e o batería de Teenage Fanclub Brendan O'Hare que se incorporaron mentres gravaban o seu álbum de estrea Mogwai Young Team.^[3]

Mogwai Young Team

O disco, editado en outubro de 1997, chegou ao número 75 da lista británica de álbums, e contaba coa colaboración de Aidan Moffat de Arab Strap. En 1998 a banda tivo os seus primeiros postos nas listas cun sinxelo compartido con Magoo de versións de Black Sabbath que chegou ao número 60 no Reino Unido e cun EP de remesturas de "Fear Satan" que chegou ao número 57. No mesmo ano editouse un álbum de remesturas de temas da banda realizadas por Kevin Shields, Alec Empire e μ-ziq, Kicking a Dead Pig: Mogwai Songs Remixed.^[4] A banda tamén remesturou temas para David Holmes e Manic Street Preachers.^[4] O'Hare foi despedido despois do lanzamento do álbum.

Come On Die Young

Barry Burns entrou na banda antes da gravación de Come On Die Young, o segundo álbum do grupo. Burns xa tocara algúns concertos con Mogwai como frautista e pianista ocasional. Segundo Stuart, Barry foi convidado á banda debido a que era unha persoa divertida. O álbum chegou ao número 29 no Reino Unido. A formación do grupo permaneceu inalterable dende 1998 ata novembro de 2015, cando John Cummings marchou para realizar outros proxectos. O músico escocés Luke Sutherland contribuíu tocando o violín (e máis recentemente con voces e guitarras) nos discos de Mogwai e nos seus concertos.

Rock Action

O disco de 2001 Rock Action conseguiu a posición máis alta nas listas británicas da banda, chegando ao número 23. O álbum era menos guitarreiro que os anteriores, contando con máis electrónica; un maior número de temas do habitual tamén contaba con voces, e entre os vocalistas invitados estaban David Pajo de Slint, Gruff Rhys de Super Furry Animals e Gary Lightbody de Snow Patrol. Pouco despois a banda lanzou "My Father My King", unha cacofónica canción de 20 minutos que pechaba os seus concertos na época de Rock Action, e foi facturada como unha peza complementaria do álbum.^[5]

Happy Songs for Happy People

O álbum de 2003 Happy Songs for Happy People continuou o movemento da banda cara ao uso de electrónica e de arranxos máis espazosos. Foi o primeiro álbum do grupo en venderse ben nos Estados Unidos, chegando ao número 13 da lista da Billboard de álbums independentes e pasando unha semana na lista Billboard 200.^[6] As recensións foron en xeral favorables, aínda que Pitchfork Media dixo en 2008 "... a recepción (do álbum) variou de media a favorable. Algúns loaron o alcance, a grandeza e a disposición da banda para explorar máis aló dos límites da dinámica silenciosa-ruidosa que dominaba; outros lamentaron unha falta do mesmo, chamando alternativamente a Happy Songs demasiado suave, demasiado pequeno, ou demasiado ríxido".^[7]

Mogwai no Somerset House en 2007

Mr Beast

En marzo de 2006 editouse o álbum Mr Beast, tanto en formato regular como nunha edición especial de luxo que traía un DVD documentando o proceso de gravación, titulado The Recording of Mr Beast. O disco foi descrito polo presidente de Creation Records, Alan McGee, como "probablemente o mellor álbum de art rock no que estiven involucrado dende Loveless. De feito,é posiblemente mellor que Loveless"^[8] (referíndose ao influente álbum de 1991 de My Bloody Valentine). AllMusic dixo do álbum que era "posiblemente o máis accesible aínda que sofisticado álbum que Mogwai editou".^[9]

The Hawk Is Howling

O sexto álbum de estudio da banda, The Hawk Is Howling, foi gravado dende finais de 2007 ata principios de 2008, e foi publicado en setembro de 2008. Foi o primeiro álbum de Mogwai que non contaba con voces, e tamén foi o primeiros en ser producido pola propia banda; o disco foi gravado por Andy Miller nos Chem19 Studios en Hamilton, South Lanarkshire, e mesturado por Gareth Jones nos Castle of Doom Studios de Glasgow.^[10] O álbum xerou un EP, Batcat, que contaba coa canción título e tamén cunha colaboración con Roky Erickson, cantando en "Devil Rides".

Burning / Special Moves

En 2010 a banda publicou o seu primeiro filme ao vivo (Burning, rodado por Vincent Moon e Nathanaël Le Scouarnec, e que se estreou no Glasgow Film Festival e febreiro) e un álbum en directo (chamado Special Moves). Burning contén oito temas dos concertos do grupo en Brooklyn dúante a súa xira estadounidense de 2008/2009, mentres que Special Moves engade nove cancións máis da mesma xira.^[11][12] Special Moves foi o primeiro lanzamento do propio selo da banda, Rock Action Records, chamado así polo batería de The Stooges Scott Asheton, que era coñecido como Rock Action.^[2]

Hardcore Will Never Die, But You Will

No mes de setembro de 2010 Mogwai deixou Matador Records, a súa distribuidora en América do Norte durante moito tempo, e fichou por Sub Pop. Braithwaite tamén afirmou que a banda estaba traballando en material para un novo álbum que sería editado a comezos de 2011. O 27 de outubro de 2010 Mogwai anunciou o seu sétimo álbum de estudio, Hardcore Will Never Die, But You Will. O disco lanzouse o 14 de febreiro de 2011 no Reino Unido e chegou ao número 25 da lista de álbum británica.^[13] Unha edición extra contaba cun CD adicional cunha peza de 23 minutos chamada "Music for a Forgotten Future (The Singing Mountain)", gravada para unha instalación artística de Douglas Gordon e Olaf Nicolai.^[14] Lanzáronse ademais tres sinxelos do álbum; "Rano Pano", "Mexican Grand Prix" e "San Pedro".

En 2012 lanzouse o álbum de remesturas A Wrenched Virile Lore, que incluía temas de Hardcore... remesturados por numerosos artistas como Xander Harris, The Soft Moon, Robert Hampson e Justin Broadrick. O álbum, cuxo título é case un anagrama de "Hardcore Will Never Die" foi novamente editado por Sub Pop nos Estados Unidos e por Rock Action Records no resto do mundo.^[15][16]

Rave Tapes

En xullo de 2013 Mogwai interpretou por primeira vez a súa banda sonora para Zidane: A 21st Century Portrait en concertos por todo o Reino Unido. Posteriormentea banda anunciou novas datas, incluídas dúas noites no Royal Festival Hall e un concerto pechando a derradeira edición do festival All Tomorrow's Parties en Camber Sands, Inglaterra.^[17]

O grupo anunciou o seu oitavo álbum de estudio, Rave Tapes, o 28 de outubro de 2013. O disco lanzouse o 20 de xaneiro do ano seguinte a través de Rock Action no Reino Unido, de Spunk en Australia e de Hostess no Xapón e no sueste asiático, mentres que Sub Pop publicou o álbum o día 21 de xaneiro nos Estados Unidos. Rave Tapes foi producido por Mogwai e Paul Savage, e a canción "Remurdered" subíuse ás páxinas de Rock Action e Sub Pop SoundCloud no momento do seu anuncio.^[18][19] O álbum entrou no número 10 da lista británica^[20] e no mes de abril era o disco máis vendido do país en vendas de vinilo.^[21]

O 1 de decembro de 2014 Rock Action lanzou o EP Music Industry 3. Fitness Industry 1. que contaba con tres temas novos das sesións de gravación de Rave Tapes, xunto con tres remesturas de cancións dese álbum feitas por Blanck Mass, Pye Corner Audio e Nils Frahm. O EP gravuse en Glasgow con Paul Savage.^[22][23]

En xuño de 2015 Mogwai realizou unha serie de grandes concertos no Reino Unido e Irlanda, rematando con dúas noites no Camden Roundhouse para celebrar o 20 aniversario da banda.^[24] Ao mesmo tempo, en asociación con ATP, o grupo comisiounou unha serie de concertos no seu local de Londres con artistas que os "desafiaran, intrigraran e inspiraran", como The Jesus and Mary Chain, Public Enemy, e Godspeed! You Black Emperor. O 23 de outubro Mogwai lanzou o álbum retrospectivo Central Belters, formado por tres CDs ou seis LPs, onde repasaban a súa carreira.^[25]

O 15 de novembro de 2015 a banda anunciou que o guitarrista John Cummings marchaba para centrarse nos seus propios proxectos.

Every Country's Sun

En abril de 2016 Braithwaite contoulle a The Guardian que a banda estaba compoñendo novas cancións e que viaxaría aos Estados Unidos nese mesmo ano para gravar un novo álbum con Dave Fridmann, que xa producira Rock Action uns 15 anos antes.^[26] O 25 de novembro Fridmann anunciou que o grupo comezara a gravación do disco con el.^[27] O 3 de marzo de 2017 Mogwai anunciou que remataran as gravacións e estaban masterizando o álbum nos Abbey Road Studios.^[28] A banda anunciou unha xira mundial coincidindo co lanzamento do novo traballo, comezando con datas en Europa no mes de outubro antes de visitar América do Norte en novembro e tocando finalmente na súa cidade natal de Glasgow en decembro.^[29]

O 14 de maio de 2017 a banda anunciou que o novo álbum chamaríase Every Country's Sun e que sería editado o 1 de setembro dese ano. O grupo tamén compartíu a primeira canción, "Coolverine".^[30] O día 2 de xuño Mogwai tocou no festival Primavera Sound en Barcelona, nun concerto anuncioado ese mesmo día e onde inerpretaron Every Country's Sun na súa totalidade.^[31]

As the Love Continues

O 29 de outubro de 2020 Mogwai anunciou un novo álbum, As the Love Continues, que editarán o 19 de febreiro de 2021. O seu sinxelo principal, "Dry Fantasy", estreouse na BBC Radio 6 e está dispoñible para ser descargado.^[32]

Discografía

Álbums

Álbum	Ano	Selo
Mogwai Young Team	1997	Chemikal Underground
Come On Die Young	1999	Chemikal Underground, Matador Records
Rock Action	2001	Matador Records
Happy Songs for Happy People	2003	Play It Again Sam, MatadorPlay It Again Sam, Matador
Mr Beast	2006	Play It Again Sam, MatadorPlay It Again Sam, Matador
The Hawk Is Howling	2008	Wall of Sound
Hardcore Will Never Die, But You Will	2011	Rock Action Records, Sub Pop
Rave Tapes	2014	Rock Action Records, Sub Pop
Atomic	2016	Rock Action Records
Every Country's Sun	2017	Rock Action Records, Temporary Residence Limited
As the Love Continues	2021	Rock Action Records, Temporary Residence Limited
The Bad Fire	2025	Rock Action Records, Temporary Residence Limited

Álbums en directo

• Special Moves - 2010
• Government commissions - 1996-2003

Banda sonora orixinal

• Zidane: A 21st Century Portrait, An Original Soundtrack by Mogwai - 2006
• The Fountain: Music from the Motion Picture - 2006
• Les Revenants - 2013
• Atomic - 2016

EPs

• Ten rapid - 1997
• 4 Satin - 1997
• No Education = No Future (Fuck the Curfew) - 1998
• EP (1999)
• EP+6 - 2000
• Travels in Constants, Vol. 12 - 2001
• Travel is Dangerous - 2006 (Play It Again Sam)
• Batcat - 2008
• Earth Division - 2011 (Rock Action Records, Sub Pop)
• Les Revenants - 2013 (Rock Action Records)

Notas

1. Strong, Martin C. (2003) The Great Indie Discography, Canongate, ISBN 1-84195-335-0, p. 872
2. "Mogwai - Frequently Asked Questions". mogwai.co.uk. 2006-04-21. Archived from the original on 21 de abril de 2006. Consultado o 2019-11-24. 
3. Strong, Martin C. (2003) The Great Indie Discography, Canongate, ISBN 1-84195-335-0, p. 872
4. Wolk, Douglas (maio de 1999). "Our Gang". CMJ New Music Monthly. 
5. "Mogwai - My Father My King (album review ) | Sputnikmusic". www.sputnikmusic.com. Consultado o 2019-11-24. 
6. "Mogwai Chart History". Billboard. Consultado o 2019-11-24. 
7. "Mogwai: The Hawk Is Howling". Pitchfork (en inglés). Consultado o 2019-11-24. 
8. "POPTONES | QUESTIONS OF DOOM | Alan McGee". web.archive.org. 2006-09-29. Archived from the original on 29 de setembro de 2006. Consultado o 2019-11-24. 
9. "Mr. Beast - Mogwai | Songs, Reviews, Credits". AllMusic (en inglés). Consultado o 2019-11-24. 
10. "Mogwai - Recording The Hawk Is Howling". www.soundonsound.com. Consultado o 2019-11-24. 
11. Galloway, Vic (2010) "Voice of New Music in Scotland", News of the World (edición escocesa), 21 de febreiro de 2010, p. 2
12. "Mogwai's movie 'Burning' to premiere at Glasgow Film Festival - video". NME (en inglés). 2010-01-21. Consultado o 2020-11-02. 
13. "UK Albums Top 75 (April 5, 2009) - Music Charts". acharts.co. Consultado o 2020-11-02. 
14. "Mogwai - Hardcore Will Never Die - But You Will - LP". Rough Trade. Arquivado dende o orixinal o 12 de febreiro de 2021. Consultado o 2020-11-02. 
15. Records, Sub Pop. "A Wrenched Virile Lore". Sub Pop Records (en inglés). Consultado o 2020-11-02. 
16. "Mogwai - A Wrenched Virile Lore". web.archive.org. 2012-11-03. Archived from the original on 03 de novembro de 2012. Consultado o 2020-11-02. 
17. "End Of An Era Part 2 curated by ATP & Loop". All Tomorrow's Parties (en inglés). Consultado o 2020-11-03. 
18. Phillips, Amy. "Mogwai Announce New Album Rave Tapes". Pitchfork (en inglés). Consultado o 2020-11-03. 
19. "Mogwai announce new album Rave Tapes". FACT Magazine (en inglés). 2013-10-28. Consultado o 2020-11-03. 
20. "Mogwai's Rave Tapes makes UK top 10". FACT Magazine (en inglés). 2014-01-27. Consultado o 2020-11-03. 
21. "Arctic Monkeys and Mogwai lead the best vinyl sales figures in a decade". FACT Magazine (en inglés). 2014-04-20. Consultado o 2020-11-03. 
22. Camp, Zoe. "Mogwai Announce Music Industry 3. Fitness Industry 1. EP, Share "Teenage Exorcists"". Pitchfork (en inglés). Consultado o 2020-11-04. 
23. "Mogwai announce new EP, 'Music Industry 3 Fitness Industry 1'". NME (en inglés). 2014-10-03. Consultado o 2020-11-04. 
24. "Mogwai announce 20th anniversary shows". Music-News.com (en inglés). Consultado o 2020-11-04. 
25. "Mogwai celebrate 20 years with Central Belters compilation". web.archive.org. 2017-06-04. Archived from the original on 04 de xuño de 2017. Consultado o 2020-11-09. 
26. Staff, Guardian (2016-04-06). "Mogwai webchat – as it happened". The Guardian (en inglés). ISSN 0261-3077. Consultado o 2020-11-13. 
27. "Dave Fridmann/Tarbox News/Notes". web.archive.org. 2016-11-16. Archived from the original on 16 de novembro de 2016. Consultado o 2020-11-13. 
28. "Mogwai’s Instagram profile post: “Mastering the new album today at Abbey Road. Very excited about letting this one into the world. ⭐”". Instagram (en inglés). Consultado o 2020-11-13. 
29. "Mogwai finish new album, announce 2017 world tour, officially start taking full-credit for their band name". Tiny Mix Tapes (en inglés). Consultado o 2020-11-13. 
30. "Rock Action Records News :: Mogwai Announce New Album 'every Country's Sun'". rockaction.co.uk (en inglés). Consultado o 2020-11-13. 
31. "Mogwai perform new album in full at secret Primavera show". NME (en inglés). 2017-06-03. Consultado o 2020-11-13. 
32. "Mogwai Detail New Album, 'As The Love Continues'". The Quietus (en inglés). Consultado o 2020-11-13. 

Véxase tamén

Ligazóns externas

• Páxina oficial (en inglés)