En 1965, Michèle divorciouse e volveu usar o seu nome de solteira. Retirouse o 1 de outubro de 1992, dividindo o seu tempo entre as súas actividades de investigación que continuou e a pasar temporadas na súa casa na Bretaña. Durante moitos anos sufrira por mor dunha hepatite C e, en 2001, diagnosticáronlle cancro de fígado. Faleceu o 11 de xullo de 2003.[1]
Traballos
O primeiros traballos de Michèle de Saint Laurent centráronse na sistemática dos cangrexos ermitáns. A finais de 1960 revisou a familia dos pagúridos, describindo varios novos xéneros nuevos. Así mesmo, participou na descrición dos cangrexos ermitáns da expedición do Calypso pola costa atlántica de América do Sur, e estivo a bordo do Jean Charcot e o Thalassa durante varias viaxes científicas.[1]
Tamén investigou sobre outros crustáceosdecápodos, particularmente sobre os Thalassinidea, unha das sete infraordes da suborde dos pleociemados, que eran pouco coñecidos porque ningunha das súas especies ten interese comercial. Como resultado deste traballo, foi invitada en 1974 pola Smithsonian Institution para que estudase os talasinideos das súas coleccións. Durante este traballo, mostráronlle un exemplar non identificado polo carcinólogo Fenner A. Chace, Jr. (1908–2004) e que fora capturado na expedición Albatros en 1908.[4] Ela, e Jacques Forest, déronse de conta de que era un parente vivo dos Glypheoidea, unha superfamilia dos astacideos que se cría que estaba extinguida desde o eoceno.[1] Ambos os dous describiron o xénero en 1975, denominándoo Neoglyphea.[1][5]
Os últimos traballos de Michèle de Saint Laurent inclúen unha nova clasificación dos cangrexos (os braquiúros) que implicou o recoñecemento dunha nova sección (Eubrachyura) e tres novas superfamilias (Axioidea, Enoplometopoidea e Retroplumoidea), así como diversos artigos sobre os decápodos que viven nas fontes hidrotermais.[1]
Abreviaturas
As abreviaturas de Saint Laurent e de Saint Laurent-Dechancé empréganse para recoñecer a Michèle de Saint Laurent como autoridade na descrición e sistemática en zooloxía.
↑Michèle de Saint Laurent (1988). "Enoplometopoidea, nouvelle superfamille de Crustacés Décapodes Astacidea". Comptes rendus de l'Académie des sciences. III 307: 59–62.
↑Dechancé, M. and R. Deschiens (1955): "Action des sels de fer sur les mollusques vecteurs des bilharzioses". Bulletin de la Société de Pathologie exotique48 (4): 470–473.
Jacques Forest & Michèle de Saint Laurent (1975). "Présence dans la faune actuelle d'un représentant du groupe mésozoïque des Glyphéides: Neoglyphea inopinata gen. nov., sp. nov. (Crustacea Decapoda Glypheidae)". Comptes rendus hebdomadaires des Séances de l'Académie des Sciences, Paris, (D)281: 155–158.
Jacques Forest (2004b). "Obituary: Michèle de Saint Laurent, 9 December 1926 – 11 July 2003". Journal of Crustacean Biology(en inglés)24 (1): 217–223. doi:10.1651/0278-0372(2004)024[0217:MDSL]2.0.CO;2.