A Fronte Nacional de Resistencia de Afganistán, ou Segunda Resistencia, é a denominación das milicias que se opoñen ao control dos talibáns logo do colapso do Estado en agosto de 2021. Estes grupos armados están asentados no val do Panjshir polo que tamén tamén é coñecido como Resistencia do Panjshir.
En 2019, Ahmad Massoud, fillo de Ahmad Shah Massoud e considerado como o seu sucesor polos seus partidarios,[1] creou un movemento político que defendía a descentralización administrativa de Afganistán como o mellor xeito de rexer o país e que se amosou crítico coas negoacións de paz dos Estados Unidos cos talibáns temendo a situación que se produciría en Afganistán no futuro.[2][3] Ante a ofensiva talibá do verán de 2021, Ahmad Massoud formou unha milicia no val do Panjshir para resistir o avance dos fundamentalistas e ante a retirada das tropas dos Estados Unidos, fixada para setembro.[4] Inspirábase na coalición dirixida polo seu pai que logo de loitar contra os soviéticos e deu na Alianza do Norte que resistiu fronte os talibáns na década de 1990, polo que foi denominada Segunda Resistencia.[5]
Durante a ofensiva, a Segunda Resistencia colaborou coa policía e as forzas armadas do goberno afgán.[6] Cando o 15 de agosto de 2021 os talibáns entraron en Cabul, o val do Panjshir era o único territorio non controlado polos talibáns. Aínda que o val está a uns 150 quilómetros de Cabul, a súa defensa vese favorecida pola orografía pois forma parte do Hindu Kush.[7][8] Ante estes feitos, Ahmad Massoud fixo un chamamento á resistencia e pediulles aos gobernos occidentais colaboración loxística e militar.[9] O 19 de agosto, Sergei Lavrov, ministro de Exteriores de Rusia, confirmou a existencia deste grupo opositor ao que o vicepresidente de Afganistán, Amrullah Saled, se unira.[10] Amrullah Saled, quen se considera presidente de facto pola fuxida de Ashraf Ghani, xa fora membro dos grupos de muxahidíns comandados por Ahmad Shah Massoud.[11][12] Segundo fontes xornalísticas, á Fronte Nacional de Resistencia tamén se lle adheriron unidades do antigo exército afgán e outros políticos como o antigo ministro de defensa Bismillah Mohammadi.[13][14] En agosto de 2021 calculábase que as forzas da Fronte Nacional de Resistencia estarían integradas por unhas 6000 persoas, conforme a axencia Reuters.[15]
Entre as primeiras accións da Segunda Resistencia estivo a toma de control de tres distritos da provincia de Baghlan.[16] Os talibáns déronlles un ultimato de tres horas para entregar as armas o 22 de agosto, algo que non sucedeu.[17] Tras isto, un dos voceiros habituais dos talibáns, Zabidulah Mujahid, chiou que centos dos seus soldados se dirixían cara ao val do Panjshir para loitar contra os resistentes.[18][19] Os talibáns tamén anunciaron que retomaran o control dos distritos ocupados pola resistencia na provincia de Baghlan.[20] Nos días seguintes, a resistencia reportou de que se fixera un contraataque nesta provincia.[21] Pola súa banda, segundo a televisión afgá, Tolo News, os talibáns cortaron os servizos de telecomunicacións do Panjshir.[22]
O 31 de agosto, día no que Estados Unidos finalizou a súa retirada, a axencia Reuters informou de que as forzas da Fronte Nacional de Resistencia abatiran a sete talibáns nun enfrontamento derivado polo ataque dos talibáns a entrada oeste do val. Segundo a Fronte Nacional de Resistencia ademais das baixas, feriran a varios talibáns, aínda que estes non comentaron estas informacións.[23] O día 1 de setembro certificouse o fracaso das negociacións entre os talibáns e a Fronte Nacional de Resistencia.[24][25] A principios de setembro de 2021, segundo as informacións xornalísticas, intensificouse o conflito.[22][26] O 5 de setembro de 2021, Ahmad Massoud dixo estar disposto a negociar cos talibáns,[27] se ben un día máis tarde, estes anunciaron que venceran a resistencia e que controlaban o Val do Panjshir.[28][29] Pouco antes de que os talibáns controlasen o val, os líderes da resistencia Ahmad Massoud e Amrullah Saled, marcharan a Tadjiikistán.[30]
Algúns analistas internacionais consideraron que a Fronte Nacional de Resistencia era máis intento por influír nas negociacións cos talibáns ca unha tentativa real de oposición armada.[31] Pola súa banda, o embaixador ruso en Cabul afirmou que a Segunda Resistencia estaba "condenada".[32] O 25 de agosto de 2021, unha vintena de deputados franceses do grupo Les Republicaines remitiu unha carta a Emmanuel Macron pedindo que se armase á Fronte Nacional de Resistencia.[33] En diversas conversas coa prensa internacional, Massoud insistiu na necesidade de diálogo: o 22 de agosto de 2021, Massoud advertiu os talibáns de que a negociación era o "único camiño",[34] aínda que tamén reafirmou a súa vontade de loita, ata as derradeiras consecuencias,[35] se os talibáns non aceptaban un goberno plural.[36]
Segundo informacións de Radio Free Europe/Radio Liberty, a finais de agosto de 2021, centos de voluntarios de Taxisquistán ofrecéronse para unirse a loita da Fronte Nacional de Resistencia, formada predominantemente por afgáns de etnia taxica, aínda que tal acción é considerada ilegal polas autoridades.[37] Considérase que Tadjiikistán é o acubillo da Fronte Nacional de Resistencia logo da conquista do val do Panjshir por parte dos talibáns.[38][39] Dende aló, a Fronte Nacional de Resistencia estaría procurando organizarse politicamente.[40]