As eleccións parlamentarias de Chile de 1945 celebráronse o 4 de marzo. Correspondentes ao período 1945-1949, escolléronse 147 deputados e renováronse 25 dos 45 postos de senador. A dereita, conformada por conservadores e liberais, logrou impoñerse esta vez á radical-socialista Alianza Democrática, por unha ampla marxe, recuperando o control do congreso. As eleccións xerais anteriores foran en 1941 e as posteriores foron en 1949.
Os partidos de goberno uníronse na Alianza Democrática, integrada por radicais, socialistas, democráticos e comunistas. A Falanxe Nacional integrou nalgunhas circunscricións listas comúns coa Alianza Democrática, pero noutras pactou coa dereita.
O Partido Socialista Auténtico, partido escindido do partido socialista por unha disputa entre as seccións de Marmaduque Grove e Salvador Allende, presentou listas propias na maioría do territorio, aliándose coa oposición noutras.
Durante estas eleccións o Partido Comunista de Chile atoparase fóra da legalidade polo decreto de Arturo Alessandri, chamado Lei de Seguridade Interior del Estado, que evitaba a existencia de partidos revolucionarios. O Partido Comunista presentouse baixo o nome de Partido Progresista Nacional.
Tras a elección, o presidente Juan Antonio Ríos formou o 14 de maio de 1945 un novo gabinete integrado polos partidos Radical, Democrático, Socialista Auténtico e Falanxe Nacional.
Fonte: Jaime Etchepare Jensen, Surgimiento y evolución de los partidos políticos en Chile, 1857-2003 , Concepción, Universidade Católica de la Santísima Concepción, 2006, p. 127.
(1) O 12 de febreiro de 1937, Arturo Alessandri Palma ditaminou a "Lei de Seguridade Interior do Estado", por medio da cal o Partido Comunista quedaba ilegalizado e en clandestinidade. Os seus líderes decidiron inscribir o partido baixo outro nome, primeiro Partido Nacional Democrático, e para as eleccións de 1941 ocupou o de Partido Progresista Nacional.
(1) Bernardo Ayala Zuleta foi desaforado por un oficio do Presidente da Corte de Apelacións de Concepción o 4 de xaneiro de 1949, para ser procesado por unha investigación de corrupción. Ao ser desaforado, a Constitución de 1925 determinaba a inhabilitación da cota, polo que non se ocupou a vacante.
(2) Fernando Cisterna Ortíz aceptou dirixir a misión diplomática en marzo de 1947. O 9 de setembro de 1947 incorporouse substituíndoo o deputado José Avilés Avilés (PR), tras vencer nas eleccións complementarias para a vacante ao radical Humberto Rojas, ao democrático Máximo Venegas Sepúlveda e ao agrario laborista Ismael Valdés Alfonso (7.377 votos contra 3.744, 1.196 e 839 respectivamente).
(3) José Alberto Echeverría Moorhouse faleceu o 29 de agosto de 1948. A vacante non se ocupou, xa que restaban sete meses para a elección parlamentaria seguinte.
(4) Juan Escala Garnham faleceu o 28 de novembro de 1946. Levouse a cabo unha elección complementaria onde venceu Fernando Durán Villarreal (PC) ao candidato da Falanxe Nacional Raúl Oliva, incorporándose á Cámara de Deputados o 11 de febreiro de 1947.
(5) Ismael Carrasco Rábago faleceu o 5 de abril de 1946. Realizouse unha elección complementaria onde gañou o candidato conservador Enrique Wiegand Frödden (21.304 votos) contra os candidatos Rolando Rivas Fernández (PRDe, 7.177 votos), Esteban Delgadillo (PPN, 6.879 votos) e Francisco Vío (FN, 1.714 votos). Wiegand incorporouse á Cámara de Deputados o 25 de xuño de 1946.
(6) Manuel Cabezón Díaz incorporouse presuntivamente o 15 de maio de 1945. Mais Esteban Bedoya Hunsdoerff (PDo) incorpórase no seu lugar o 13 de xullo de 1945, tras un ditame do Tribunal Cualificador de Eleccións.
(7) Enrique Madrid Osorio faleceu o 16 de agosto de 1945. O 17 de outubro do mesmo ano incorporouse como substituto o liberal Eduardo Pompeyo Moore Montero, tras vencer ao radical Rafael Vergara nas eleccións complementarias para encher a vacante (8.350 contra 6.446 votos).
(8) Rafael Cifuentes Latham faleceu o 14 de setembro de 1945. Héctor Zañartu Urrutia (PC) incorporouse no seu lugar o 18 de decembro do mesmo ano, tras vencer nas eleccións complementarias, con 8.439 votos, ao democrático Miguel Ángel Vega (2.413 votos) e ao socialista Pedro Poblete Vera (1.654 votos).
(9) Liolel Edwards Atherton faleceu o 24 de abril de 1948. Ao quedar menos de once meses para a seguinte elección parlamentaria, a Constitución de 1925 consagra que non se procede a ocupar a vacante.
(10) José Osorio Navarrete faleceu o 11 de setembro de 1948. Ao quedar menos de once meses para a seguinte elección parlamentaria, a Constitución de 1925 consagra que non se procede o posto libre.
(11) Juan Bautista Chesta Pastoureaud faleceu o 25 de marzo de 1948. Ao restar doce meses si se procede a ocupar a vacante por medio dunha elección complementaria. Na ocasión venceu o agrario laborista Braulio Sandoval Muñoz (11.341 votos) contra o radical Darío Cabrera (9.617 votos).
(12) Juan Rafael Del Canto Medán presuntivamente incorporouse como deputado o 15 de maio de 1945. Mais, por ditame do Tribunal Cualificador de Eleccións, incorporouse no seu lugar Jorge Rogers Sotomayor (FN), que ingresou na Cámara de Deputados o 24 de xullo de 1945.
As agrupacións provinciais que escolleron senadores nesta elección para o período 1945-1953 foron: Tarapacá e Antofagasta; Aconcagua e Valparaíso; O'Higgins e Colchagua; Ñuble, Concepción e Arauco; Valdivia, Osorno, Llanquihue, Chiloé, Aysén e Magallanes.
No cadro de distribución amósanse marcados en amarelo aqueles escanos que se decidiron nesta elección. Aquelas provincias que se encontran en cor celeste na lista que a continuación se entrega, corresponden aos senadores do período 1941-1949.
(1) Gabriel González Videla foi electo Presidente da República o 24 de outubro de 1946. Asumiu a presidencia o 3 de novembro do mesmo ano, procedeuse a unha elección complementaria, onde se presentou como candidato único o radical Ángel Custodio Vásquez Galdames, quen se incorporou o 11 de febreiro de 1947.
(2) Diego Echenique Zegers faleceu o 6 de agosto de 1947. Procedeuse a unha elección complementaria onde triunfou o liberal Diego Francisco Bulnes Correa (19.648 votos) contra o conservador Miguel Concha Quezada (5.797 votos) e o socialista Eugenio González Rojas (2.449 votos). Incorporouse o 22 de outubro de 1947.
(3) Arturo Alessandri Palma foi electo o 8 de novembro de 1944 para substituír o senador Amador Pairoa Trujillo (PPN), falecido o 15 de xullo de 1944. Alessandri venceu na elección complementaria ao independente Guillermo del Pedregal Herrera e adxudicouse o período senatorial restante até 1949.
(4) Jaime Larraín García-Moreno foi electo para ocupar a vacante do falecido senador Darío Barrueto Molinet (PR), que morreu o 29 de decembro de 1944. Larraín foi electo o 10 de abril de 1945, tras vencer en elección complementaria ao radical Hernán Figueroa Anguita.