En 1347, tras a morte da súa nai, foi proclamada herdeira ao trono polo seu pai; pero dito nomeamento non foi ben recibido pola nobreza, que non aceptaba que houbera nomeado herderia da coroa á súa filla máis vella. Por mor diso tivo que sufocar a revolta da Unión de Aragón, coaligada coa Unión de Valencia dirixida polo seu medio irmán Fernando de Aragón e Castela. Dita situación resolveuse de maneira definitiva en 1351, ao nomear Pedro IV herdeiro a Xoán, fillo primoxénito que tivo coa súa terceira esposa, Lionor de Sicilia.
Mestre i Campi, Jesús (dir.) (1998): Diccionari d'Història de Catalunya. Barcelona: Edicions 62, p. 658-659, entrada: «Martí I». ISBN 84-297-3521-6.
Silleras-Fernández, Núria (2008): Power, Piety, and Patronage in Late Medieval Queenship: Maria de Luna. Nova York: Palgrave Macmillan. ISBN 978-1-4039-7759-5.
Vilar, Pierre (dir.); Batlle, Carme (1988): Història de Catalunya. Volum III. Barcelona: Edicions 62. ISBN 84-297-2784-1.