Bonifacio VII, antipapa

Bonifacio VII, antipapa

Nome orixinal	(la) Bonifacius VII
Biografía
Nacemento	século X Roma, Italia
Morte	20 de xullo de 985 ^(Gregoriano) Roma, Italia
Lugar de sepultura	Basílica de San Pedro
Cardeal
Antipapa Bonifacio VII
Datos persoais
Relixión	Igrexa católica
Actividade
Ocupación	sacerdote
Descrito pola fonte	The Nuttall Encyclopædia >>>:Boniface VII. Dicionario Enciclopédico Brockhaus e Efron Orthodox Theological Encyclopedia ^(en)

Bonifacio VII foi un antipapa que ocupou o trono pontificio de forma ilegal en dúas ocasións, en 974 e entre 984 e 985. Foi considerado polos seus coetáneos como un «monstro».

Traxectoria

Primeiro antipapado

No ano 974, durante o pontificado de Bieito VI, aproveitando a morte do protector deste, o emperador Odón I, o patricio romano Xoán Crescencio nomea papa ao cardeal diácono Francone Ferruchi que adopta o nome de Bonifacio VII.

Nesta primeira etapa só gobernou a Igrexa durante seis semanas, o tempo que tardou o conde Sicco de Spoleto en chegar a Roma en calidade de representante do novo emperador Odón II e obrigar a Bonifacio a fuxir da cidade e refuxiarse en Constantinopla, onde levou consigo parte do tesouro da Igrexa. No entanto nese breve período fixo estrangular ao papa lexítimo, Bieito VI. Tras a súa fuxida é elixido novo Papa Bieito VI, quen excomunga ao antipapa Bonifacio como unha das súas primeiras medidas.

Segundo antipapado

Bonifacio permanecerá en Constantinopla durante dez anos ata que, en 984, aproveitando a morte de Odón II e que o seu sucesor, Odón III, ten apenas tres anos de idade, regresa a Roma e coa complicidade de Crescencio II, fillo do citado Xoán Crescencio, encarcera ao papa que entón rexía os destinos da Igrexa, Xoán XIV, e volve ocupar o solio pontificio case durante un ano.

O papa lexítimo, Xoán XIV, faleceu de fame durante o seu encarceramento, polo que Bonifacio VII está considerado como o asasino de dous papas.

Bonifacio VII faleceu asasinado o 20 de xullo de 985, sendo o seu cadáver mutilado e arrastrado polas rúas romanas até terminar exposto aos pés da estatua de Constantino.

Véxase tamén

Bibliografía

• Cantù, Cesare; Historia universal, vol. 4, p. 529. Ed. Imp. de Gaspar y Roig (1855).
• Aguilar Piñal, Francisco; La quimera de los dioses. Ojos que no ven, corazón que no quiebra, p. 507. Ed. Visión Libros. ISBN 978-84-9886-506-6.
• VVAA; Compendio cronológico-histórico de los soberanos de Europa..., p. 22. Ed. Oficina de D. Miguel Escribano (1784).
• VVAA; Enciclopedia universal ilustrada europeo-americana, p. 363. Ed. J. Espasa (1922).

---

Este artigo sobre Papas é, polo de agora, só un bosquexo. Traballa nel para axudar a contribuír a que a Galipedia mellore e medre.  Existen igualmente outros artigos relacionados con este tema nos que tamén podes contribuír.

---