Autopista, unha navallada á nosa terra, tamén coñecida como Autoestrada, unha navallada á nosa terra,[2] é unha curtametraxe documental dirixida por Llorenç Soler. O documental detalla a construción da autoestrada do Atlántico, destacando a resistencia popular á súa construción durante a transición. O filme realizouse en 1977, dous anos despois da morte do ditador Francisco Franco.
O filme foi realizado a petición da coordinadora de afectados da que formaban parte os arquitectos César Portela e Salvador Tarragó.[3]
Argumento
Como a maioría dos filmes de Soler, céntrase nas prácticas posiblemente explotadoras a través das testemuñas das persoas afectadas. Este documental explora o colectivo de granxeiros galegos e a unificación política para loitar contra a construción da autoestrada que cortaría Galicia en dous.
Ao final tamén serve como ferramenta para crear conciencia política para inspirar o futuro activismo. Na conclusión do documental o narrador anima o espectador a mobilizarse. O filme contrasta os conceptos de modernización atraso para suxerir unha infraestrutura colonial que dea a entender o poder político representado pola autoestrada e os seus beneficios. Na montaxe o filme tamén documenta a vida rural, a cultura, as tradicións populares e as festas en Galicia durante a década de 1970.[4][5]
Notas
Véxase tamén
Bibliografía
Ligazóns externas
