A palabra casteláasiento utilízase nos textos históricos para designar un tratado ou contrato comercial mediante o cal un país ou grupo de comerciantes recibía da coroa española unha ruta comercial ou o monopolio do comercio dun produto.[1]
Os asientos para o tráfico de escravos foron especialmente lucraticos, polo que son os máis coñecidos, a saber, o dereito de asiento outorgado por España aos escravos portugueses para o tráfico de escravos a América durante o dominio filipino (principalmente entre 1595 e 1640),[2] ou, antes diso, os asientos de Manuel Caldeira (1513-1593), ou o dereito de asiento concedido por 30 anos a Inglaterra ao remate da guerra de sucesión española.