Arthur da Costa e Silva, nado en Taquari o 3 de outubro de 1899 e finado no Río de Xaneiro o 17 de setembro de 1985, foi un militar e político brasileiro, presidente do seu país entre 1967 e 1969.
Traxectoria
Fillo de comerciantes portugueses da Illa da Madeira, iniciou a súa carreira militar en Porto Alegre. En 1918 foi para a Escola Militar de Realengo, na cidade do Río de Xaneiro.
En 1952 acadou o grao de xeneral, atinxindo o posto máximo de Xeneral de Exército en 1961. Durante o goberno de João Goulart participou da represión de movementos estudantís, e foi afastado do comando do IV Exército. Despois de 1963 participou da conspiración que derribou João Goulart a través dun golpe de Estado e levou ó poder o mariscal Humberto de Alencar Castello Branco. No goberno deste foi Ministro da Guerra e aliñouse cos militares da chamada "liña dura".
Postulouse candidato á sucesión de Castello Branco e foi elixido polo Congreso como o seu sucesor, asumindo o goberno o 15 de marzo de 1967.
Durante o seu goberno intensificáronse as manifestacións contra o réxime militar, principalmente de estudantes universitarios e de colexios, respondidas a través de máis endurecemento do réxime e represión.
O 31 de agosto de 1969 Costa e Silva sufriu un derramo cerebral e foi afastado do goberno. Finou 17 de decembro de 1985.[1]
Vida persoal
Casou con Iolanda Barbosa Costa e Silva, filla dun militar.
Notas
