O alfabeto fenicio é un antigo alfabeto de tipo abjad utilizado polos fenicios para notar a súa lingua.[2] Foi adaptado por outros pobos do Mediterráneo e deu orixe principalmente a:
Historia
É probable que o alfabeto fenicio xurdira a partir dun modelo chamado alfabeto lineal e se utilizara para notar idiomas proto-cananeos, que proviría de simplificacións dos xeroglíficos exipcios. As inscricións máis antigas datan probablemente do século XIII antes da nosa era pero aínda son consideradas como lineais. No século IX, o alfabeto está completamente establecido (o que permite postular como data de separación o 1050 antes da nosa era, entre o modelo lineal e o modelo fenicio).
O alfabeto fenicio segue a orde levantina, que ha transmitir a todos os seus descendentes.
Trazado
|
![](//upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/f/fb/PhoenicianA-01.png/20px-PhoenicianA-01.png)
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Nome
|
ʾālef
|
bēt
|
gīmel
|
dālet
|
hē
|
wāw
|
zayin
|
ḥēt
|
ṭēt
|
yōd
|
kaf
|
Transliteración
|
ʾ
|
b
|
g
|
d
|
h
|
w
|
z
|
ḥ
|
ṭ
|
y
|
k
|
Valor
|
/ʔ/
|
/b/
|
/g/
|
/d/
|
/h/
|
/w/
|
/z/
|
/ħ/
|
/tˀ/
|
/j/
|
/k/
|
|
Trazado
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Nome
|
lāmed
|
mēm
|
nūn
|
sāmek
|
ʿayin
|
pē
|
ṣādē
|
qōf
|
rēš
|
šīn
|
tāw
|
Transliteración
|
l
|
m
|
n
|
s
|
ʿ
|
p
|
ṣ
|
q
|
r
|
š
|
t
|
Valor
|
/l/
|
/m/
|
/n/
|
/s/
|
/ʕ/
|
/p/
|
/sˀ/
|
/s/
|
/r/
|
/ʃ/
|
/t/
|
Non coñecemos directamente o nome das letras fenicias. Escolléronse aquí os posibles valores, restituídos a partir do hebreo. A transliteración segue as convencións habituais para as linguas semíticas. Os valores fonolóxicos exprésanse en API. As « enfáticas » das linguas semíticas son interpretadas como antigas exectivas.
Notas
- ↑ Himelfarb, Elizabeth J. "First Alphabet Found in Egypt", Archaeology 53, Issue 1 (Jan./Feb. 2000): 21.
- ↑ "Fenícios". Só História (en portugués). Consultado o 11 de febreiro de 2017.
Véxase tamén
Outros artigos
Bibliografía
- The World's Writing Systems, baixo a dirección de Peter T. Daniels e William Bright, Oxford University Press, Oxford, 1996 ;
- John Healey, « The Early Alphabet », en Reading the Past, obra colectiva, British Museum Press, 1990 ;
- André Martinet, « Palatalisation de “g” en arabe », en Évolution des langues et reconstruction, Presses universitaires de France, collection « Sup », section « Le linguiste », París, 1975.