Neffens de tsjerklike tradysje wurdt dit brief oan 'e apostelPaulus taskreaun, mar dêr is sûnt de njoggentjinde iuw ûnder bibelwittenskippers en teologen twifel oer ûntstien. Yn elts gefal liket Titus kwa ynhâld en taaleigen sa bot op twa oare Pastorale Brieven, 1 Timóteüs en 2 Timóteüs, dat dy trije suver wol troch ien en deselde persoan skreaun wêze moatte, oft dat no Paulus wie of net.
Tradisjoneel wurdt Titus datearre tusken 63 en 67, mar dan giet men derfan út dat Paulus it brief skreaun hat. It frij koarte brief is skreaun oan Paulus syn jongere mei-apostel Titus, dy't, sa docht bliken, in liedend amt beklaait yn 'e tsjerke op Kreta; de ynhâld bestiet foar it meastepart út goerie en warskôgings fan syn mentor Paulus. Yn Titus wurd ferwiisd nei in besyk fan Paulus oan Kreta (Tit. 1:5), dat net it besyk west hawwe kin dat yn Hannelingen 27:7 beskreaun stiet, fan hoe't it skip Kreta oandie dêr't Paulus as finzene mei nei Rome ta brocht waard. De tradisjonele útlis is dat Paulus nei syn twajierrige finzenskip yn Rome (sjoch: Hannelingen 28:30) weromkearde nei it easten, Kreta bylâns sylde en dêr Titus oanstelde, doe nei de stêd Efeze, oan 'e westkust fan Lyts-Aazje, ta gie en dêr syn oare meiwurker Timóteüs efterliet, wêrnei't er him nei Masedoanje bejoech. Dêr soed er de beide brieven oan Timóteüs en it brief oan Titus wei skreaun hawwe.
De apostelPaulus dy't syn brieven skriuwt, op in skilderij út 'e 16de iuw. (Yn wurklikheid diktearre Paulus syn brieven oan in slaaf.)
Ynhâld
It Brief oan Titus is ien fan 'e koartere brieven fan Paulus. De apostel begjint it mei in ynlieding en groetnis (Tit. 1:1-4), wêrnei't er yngiet op 'e opdracht dy't er by harren ôfskie op Kreta oan Titus jûn hat (Tit. 1:5-9), om 'e tsjerken op it eilân op oarder te bringen. Dan giet er fierder mei rie oangeande it bestriden fan lju dy't dwaallearen ferkundigje (Tit. 1:10-16), en oer hoe't kristenen har hearre te hâlden en te dragen, sawol ûnderling as nei bûtensteanders ta (Tit. 2:1-3:11). Nei noch wat persoanlike meidielings (Tit. 3:12-14), beslút Paulus syn brief mei in groetnis en in seiniging (Tit. 3:15).
