Lady Gregory wie de jongste dochter yn de Ingelsk-Ierske húshâlding Persse, grutgrûnbesitters, yn Roxborough, County Galway. De bûtenpleats fan de famylje omfieme 24 km², it grutte hûs soe letter, ûnder Ierske Boargerkriich ôfbaarne. Isabella krige thús ûnderrjocht; har takomstige karriêre waard bot beynfloede troch har nanny, Mary Sheridan, in katolike Iersk sprekkende frou, dy't de jonge Isabella Augusta Persse oer de pleatslike skiednis en leginden ferhelle.
Lady Gregory waard dus berne yn in fermidden dy't har idintifisjearre mei de Britske hearskjende klasse. Har 'bekearing' nei it (Iersk) kultureel nasjonalisme, sa't út har wurk bliken die, wie eksimplarysk foar de politike striid yn it Ierlân fan hat tiid.
Priveelibben
Yn 1880 troude sy mei de 35 jier âldere Sir William Henry Gregory, earder gûverneur fan Seylon en parlemintslid, in widner mei in lângoed yn Coole Park, County Galway. Troch dat houlik waard sy "Lady Gregory". Sir William wie in ûntwikkele man mei niget oan literatuer en keunst. Cool Park soe in moetingsplak foar skriuwers en keunstners wurde.
William hie ek in hûs yn Londen dêr't it pear faak tahâlde. Sy holden dêr ienris yn de wike in salon dy't besocht waard troch de liedende literêre en artistike persoanen fan dy tiid, sa as Robert Browning, Lord Tennyson, John Everett Millais en Henry James. Yn 1881 krigen sy in soan, Robert Gregory. Hy sneuvele as gefjochtspiloat yn de Earste Wrâldkriich. It foarfal wie in ynspiraasjeboarne foar Yeats syn gedichten "An Irish Airman Foresees His Death,""In Memory of Major Robert Gregory" en "Shepherd and Goatherd."
Skriuwster
Mei William Butler Yeats en Edward Martyn stifte hja it Iersk Literêr Teater en it Abbey Teater. Foar beide selskippen hat sy in protte skreaun. Yn it Nederlânsk taalgebiet is hja ek bekend fanwege har bewurkingen fan Ierske mytologyske ferhalen.
Lady Gregory is ûnder oaren bekend fanwege har bondel dy't yn 1902 publisearre waard, mei in foarwurd fan Yeats. Yn 1896 krige sy kunde oan Yeats, dy't har yn kontakt brocht mei de Gaelic League, dy't de besocht de âlde Keltyske taal nij libben yn te blazen. Nei oanlieding fan in diskusje oer it al as net ynfieren fan it Iersk op de legere skoalle, sette Lady Gregory 'tein mei it útwurkjen fan âlde ferhalen yn it Kiltartan-dialekt ("Kiltartan" is Lady Gregory's oantsjutting foar Ingelsk mei in Gaelyske sinsbou, basearre op it dialekt fan Kiltartan). Doe't sy de Cú Chulainn útjaan woe, moast sy de tekst wer omsette yn it Ingelsk. De publikaasje smiet lang om let yn protte royalty's op.
Al by har libben naam de wurdearring fan har stikken foar it Abbeyteater ôf omdat se op in stuit te konservatyf fûn waarden. Nei har dea al hielendal en no wurde se noch komselden opfierd. In protte deiboeken en ferslaggen fan Lady Gregory binne publisearre. Sy foarmje in rike boarne fan ynformaasje oer de Ierske literêre skiednis fan de earste tritich jier fan de 20e iuw.
