کاسیوس لونگینوس (یونانی: Κάσσιος Λογγῖνος؛ ۲۱۳ پس از میلاد – ۲۷۳ پس از میلاد) فیلسوف، سخن‌دان[۱] و منتقد فلسفهیونانی اهل روم باستان بود. او در حمص یا آتن به دنیا آمد و در اسکندریه زیر نظر آمونیوس ساکاس و اوریگن پاگان تحصیل کرد و سی سال در آتن تدریس کرد. یکی از شاگردانش پورفیری بود. لونگینوس فلسفه نوافلاطونی که در آن زمان توسط فلوطین در حال توسعه بود را قبول نکرد، اما به‌عنوان یک افلاطونی از نوع قدیمی‌اش ادامه داد و شهرت او به‌عنوان یک منتقد ادبی بسیار زیاد بود. در طی بازدید از شرق، معلم و متعاقباً مشاور ارشد زنوبیا، ملکه پالمیرا شد. با نصیحت او بود که زنوبیا تلاش کرد استقلال خود را از رم به دست آورد. امپراتور اورلیان شورش را سرکوب کرد و لونگینوس اعدام شد.[۱]
This article incorporates text from a publication now in the public domain: Chisholm, Hugh, ed. (1911). "Longinus, Cassius". Encyclopædia Britannica (به انگلیسی). Vol. ۱۶ (11th ed.). Cambridge University Press. pp. ۹۸۱–۹۸۲.
