آتیکوس شدیداً ضد فلسفه مشاء بود. از نوشته‌های آتیکوس، که تنها به‌صورت قطعات به‌دست آمده است، می‌توان دریافت که او محافظه‌کار بوده و می‌خواست آنچه را که به‌عنوان آموزه‌های اصلی افلاطون می‌دید، از نفوذ عناصر ارسطویی پاک کند. آتیکوس به‌عنوان مفسر افلاطون، از نظر زبان‌شناختی می‌اندیشید و از تفسیر تحت‌اللفظی، نه استعاری، از آموزه آفرینش افلاطون حمایت می‌کرد. موضع آتیکوس بیانگر نسخه‌ای از افلاطونیسم است که بر اساس آن انحراف از کلام تحت‌اللفظی استاد به‌معنای مخالفت بدعت‌ناپذیر جبران‌ناپذیر است. کار او یک جدل بود که از موقعیت او به‌عنوان اولین دارنده کرسی فلسفه افلاطونی در آتن تحت رهبری مارکوس ائورلیوس سرچشمه می‌گرفت. آتیکوس اصرار داشت که ارسطو خداناباور است، وجود روح را انکار می‌کند و مشیت الهی را رد می‌کند. این امر او را به این باور رساند که جهان آغازی در زمان داشته است.
آتیکوس با رد ابدیت جهان و همچنین با درک خود از عقل فعال و نظریه اشکال، و نیز نگرش ضد ارسطویی خود، موضعی قاطعانه در مخالفت با دیدگاه‌هایی داشت که بعدها بخشی از هسته ایده‌های نوافلاطونی در دوران باستان پسین شد. او بر بسیاری از فیلسوفان مسیحی تأثیر گذاشت، که اغلب عقاید او را با عقاید خود سازگارتر می‌دیدند.
↑Dindorfii, Guilielmi (1829). Corpus Scriptorum Historiae Byzantinae. Vol. 1 Georgius Syncellus et Nicephorus Cp. Bonnae: Impensis Ed. Weberi. p. 666. ark:/13960/t0xp9zq9t.
Matthias Baltes: Zur Philosophie des Platonikers Attikos. In: Horst-Dieter Blume, Friedhelm Mann (Hrsg.): Platonismus und Christentum. Festschrift für Heinrich Dörrie. Aschendorff, Münster 1983, شابک۳−۴۰۲−۰۸۵۰۷−۰, pp. 38–57
John Dillon: The Middle Platonists. A Study of Platonism 80 B.C. to A.D. 220. Duckworth, London 1977, شابک۰−۷۱۵۶−۱۰۹۱−۰
George E. Karamanolis: Plato and Aristotle in Agreement? Platonists on Aristotle from Antiochus to Porphyry. Clarendon Press, Oxford 2006, شابک۰−۱۹−۹۲۶۴۵۶−۲
Charlotte Köckert: Christliche Kosmologie und kaiserzeitliche Philosophie (= Studien und Texte zu Antike und Christentum. Band 56). Mohr Siebeck, Tübingen 2009, شابک۹۷۸−۳−۱۶−۱۴۹۸۳۱−۲, pp. 53–83
Irmgard Männlein-Robert: Attikos. In: Christoph Riedweg (ed.): Philosophie der Kaiserzeit und der Spätantike (= Grundriss der Geschichte der Philosophie. Die Philosophie der Antike. Band 5/1). Schwabe, Basel 2018, شابک۹۷۸−۳−۷۹۶۵−۳۶۹۸−۴, pp. 594–601
Claudio Moreschini: Attico: una figura singolare del medioplatonismo. In: Aufstieg und Niedergang der römischen Welt, Bd. II 36.1, de Gruyter, Berlin 1987, ISBN شابک۳−۱۱−۰۱۰۳۷۸−۸, pp. 477–491
John Whittaker: Atticus. In: Richard Goulet (Hrsg.): Dictionnaire des philosophes antiques, Bd. 1, CNRS, Paris 1989, شابک۲−۲۲۲−۰۴۰۴۲−۶, pp. 664–665
