براساس قانون تأسیس این وزارتخانه مصوب ۲۷ مرداد ۱۳۶۲، وزیر اطلاعات رئیس شورای هماهنگی اطلاعات محسوب میشود.[۱] همچنین براساس اصل ۱۷۶ قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران از اعضای شورای عالی امنیت ملی و براساس ماده ۱۹ قانون حمایت از آمران معروف و ناهیان از منکر، از اعضای ستاد امر به معروف و نهی از منکر محسوب میشود. انتخاب وزیر اطلاعات از سوی رئیسجمهور، با هماهنگی و موافقت رهبر جمهوری اسلامی ایران صورت میگیرد و بعد از آن برای رأی اعتماد به مجلس معرفی میشود. وزیر اطلاعات باید به درجه اجتهاد رسیده باشد و جزو مجتهدین باشد که این امر عملاً باعث میشود که وزیر اطلاعات فقط میتواند یک روحانی باشد.[۲]
تمام افراد معرفیشده به مجلس برای تصدی این وزارتخانه موفق به گرفتن رأی اعتماد از مجلس شدند. اولین وزیر اطلاعات محمد محمدی ریشهری بود. طولانیترین دوران تصدی وزارت اطلاعات را سید محمود علوی با ۸ سال و ۱۰ روز بر عهده داشت. همچنین محمود احمدینژاد تنها سرپرست این وزارتخانه از ابتدای تأسیس تاکنون بودهاست؛ وی پس از برکنار کردن غلامحسین محسنی اژهای تقریباً یک ماه سرپرست این وزارتخانه بود.