واریاسیون‌هایی برای ارکستر (انگلیسی: Variations for Orchestra) اپوس ۳۱ (۲۸–۱۹۲۶)، با آهنگسازی آرنولد شونبرگ، مجموعه واریاسیون‌هایی است برای ارکستر در دوازده قسمت بر اساسِ یک تم ساخته شده است و اولین قطعۀ ارکسترال در سبک موسیقی دوازده‌نغمه‌ای است. این اثر برای نخستین بار توسط ارکستر فیلارمونیک برلین در دسامبر ۱۹۲۸ به رهبری ویلهلم فورت‌ونگلر به اجرا درآمد که با یک رسواییِ پرآشوب همراه بود.[۱]
تم قطعه در میزان‌های ۵۷–۳۴ معرفی شده‌است.[۲] ارکستراسیون این اثر شامل فلکساتون[الف][ب] نیز می‌شود.[۵] ساختار این قطعه بر اساسِ «موتیف باخ»[پ] (سی بمل، لا، دو، سی بکار)[ت] بنا شده‌است.[۶][۷] ردیف دوازده نغمه‌ای تُن‌ها در چهار جایگشت: حرکت نخست (P)،[ث] قهقرایی (R)،[ج] وارونه (I)[چ] و وارونۀ قهقرایی (RI)[ح] در زیر نشان داده می‌شود:
آرنولد شونبرگ طیِ یک سخنرانی در زمینهٔ آهنگسازی، با حمایت از زیبایی‌شناسی در برابر استبداد اکثریت گفت:[۸]
از من بعید است که حقوق اکثریت را زیر سؤال ببرم، اما یک چیز مسلم است: زمانی هست که برای قدرتِ اکثریت، محدودیت به‌وجود می‌آید، در واقع هر جا که یک گام اساسی (برای پیشرفت) رخ می‌دهد، وقتی است که اکثریت قادر به انجام آن نیستند.
این قطعه توسط چارلز وورینن[خ] برای دو پیانو تنظیم گردید و این تنظیم برای مجموعهٔ یک باله با نام واریاسیون‌های شونبرگ (۱۹۹۶)، توسط ریچارد تانر[د] برای گروه «باله شهر نیویورک»[ذ] طراحی شده‌است.[۹]