نیکلای کارداشف

نیکلای کارداشف
زادهٔ۲۵ آوریل ۱۹۳۲
درگذشت۳ اوت ۲۰۱۹ (۸۷ سال)
ملیت روسیه
محل تحصیلدانشگاه دولتی مسکو
شناخته‌شده
برای
مقیاس کارداشف
جوایزجوایز دولتی شوروی در ۱۹۸۰ و ۱۹۸۸
پیشینه علمی
شاخه(ها)اخترفیزیک، جستجوی هوش فرازمینی
محل کارریاست انستیتو فیزیک لِبِدِو
زیرمجموعه فرهنگستان علوم روسیه

نیکلای سمیانوویچ کارداشِف (به روسی: Николай Семёнович Кардашев) (زادهٔ ۲۵ آوریل ۱۹۳۲ - درگذشت ۳ اوت ۲۰۱۹) دانشمند اخترفیزیکدان روسی، مدیر مرکز پژوهش‌های کیهانی روسیه و برنده دو دوره جوایز دولتی شوروی بود.[۱][۲]

علاوه بر پژوهش‌های اخترفیزیکی، وی یکی از پژوهشگران به‌نام در زمینهٔ جستجوی تمدن‌های هوشمند فرازمینی محسوب می‌شد، و نظریه «مقیاس کارداشف» برای طبقه‌بندی تمدن‌های هوشمند از جمله کارهای شناخته‌شدهٔ او بود.[۳]

تحصیلات

نیکلای کارداشف در کودکی و پس از بازدید از آسمان‌نمای مسکو به علوم و ستاره‌شناسی علاقه‌مند شد. در سال ۱۹۵۰ و در حالیکه پدر و مادرش به اردوگاه‌های کار اجباری استالین تبعید شده بودند، وارد دانشکده مکانیک و ریاضیات دانشگاه دولتی مسکو شد.[۴]

در سال ۱۹۵۵ از دانشگاه دولتی مسکو فارغ‌التحصیل شد و برای ادامه تحصیل به انستیتو اخترشناسی استرنبرگ پیوست. وی مدرک دکترای خود را در سال ۱۹۶۶ زیر نظر و راهنمایی پروفسور یوسف اشکلوفسکی دریافت کرد.[۵]

کارداشف در ۱۲ دسامبر ۱۹۷۶ به عنوان عضو ناظر در بخش فیزیک عمومی و ستاره‌شناسی در فرهنگستان علوم شوروی انتخاب شد، و از ۲۱ مارس ۱۹۹۴ (نوروز ۱۳۷۳) عضو کامل فرهنگستان علوم روسیه است.[۲]

مقیاس طبقه‌بندی تمدن‌ها

نیکلای کارداشف در سال ۱۹۶۳ پژوهش بر روی اختروَش CTA-102 را آغاز کرد. این پژوهش سرآغازی بر فعالیت‌های شوروی در جستجوی زندگی هوشمند فرازمینی محسوب می‌گردد. در سال ۱۹۶۴ و در طول این پژوهش‌ها بود که کارداشف نظریهٔ مشهور «مقیاس طبقه‌بندی تمدن‌های هوشمند فرازمینی» خود را ارائه داد. این مقیاس تمدن‌های هوشمند را به سه گونه تقسیم می‌کند:[۳][۶]

  • تمدن گونهٔ ۱: تمدنی است که تمامی گونه‌های انرژی موجود در سیارهٔ خود را تحت کنترل درآورده و از آن استفاده می‌کند.
  • تمدن گونهٔ ۲: تمدنی است که به تمام انرژی تولید شده توسط ستارهٔ خود (مانند خورشید) تسلط یافته و از آن بهره می‌گیرد.
  • تمدن گونهٔ ۳: تمدنی است که تمامی انرژی کیهانی قابل دسترس را مهار کرده و از آن استفاده می‌کند.

بر اساس این طبقه‌بندی، تمدن کنونی زمینی «تمدن گونهٔ صفر» محسوب می‌شود، زیرا ما بیشتر انرژی مورد استفادهٔ خود را از سوزاندن بقایای گیاهان و حیوانات مرده مانند نفت، گاز و زغال‌سنگ تهیه می‌کنیم. دانشمندان با بررسی رشد مصرف انرژی در سیارهٔ زمین و با توجه با توسعهٔ فناوری و بهره‌وری از انرژی‌های بازیافتی، زمان تقریبی مورد نیاز برای تبدیل تمدن زمینی به تمدن گونه ۱ و ۲ و ۳ را محاسبه کرده‌اند.[۳]

جستارهای وابسته

منابع

  1. "مدیریت انستیتو فیزیک لِبِدِو" (به انگلیسی). انستیتو فیزیک لِبِدِو، فرهنگستان علوم روسیه. Retrieved 30 دی 1388. {{cite web}}: Check date values in: |تاریخ بازدید= (help)
  2. ۲٫۰ ۲٫۱ مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Кардашев, Николай Семёнович». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای روسی، بازبینی‌شده در ۳۰ دی ۱۳۸۸.
  3. ۳٫۰ ۳٫۱ ۳٫۲ دکتر میچیو کاکو. "فیزیک تمدن‌های فرازمینی" (به انگلیسی). وبگاه دکتر میچیو کاکو. Retrieved 30 دی 1388. {{cite web}}: Check date values in: |تاریخ بازدید= (help)
  4. "۶۰ ثانیه با نویسندگان: نیکلای کارداشف" (به انگلیسی). ژورنال علمی او-اف-ان. Retrieved 30 دی 1388. {{cite web}}: Check date values in: |تاریخ بازدید= (help)
  5. مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Nikolai Kardashev». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۳۰ دی ۱۳۸۸.
  6. مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Kardashev Scale». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۳۰ دی ۱۳۸۸.

Strategi Solo vs Squad di Free Fire: Cara Menang Mudah!