سازمان جهانی فائو، هدایت برنامهٔ «نظام‌های میراث کشاورزی مهم جهانی» یا جیاس (GIAHS) را بر عهده دارد. هدف اولیهٔ این برنامه، شناسایی سرزمین‌ها و مناطق کشاورزی‌ای است که اولاً توانسته‌اند سیستم‌های بهره‌وری از خاک را به شکلی قابل توجه پیاده‌سازی نمایند، ثانیاً از تنوع زیستی بالا اکوسیستم ارتجاعی و میراث فرهنگی با ارزش کشاورزی برخوردار هستند. جدیدترین تعریف این برنامه شامل ماهیگیری و جنگلداری نیز می‌باشد.[۱]
این برنامه شامل جوامعی می‌شود که سیستم‌های کشاورزی پیچیده و با تنوع بالا را به صورت محلی‌شده و منطقه‌ای توسعه داده و نگه‌داشته‌اند؛ به طوری که کالا، خدمات، غذا، امرار معاش و امنیت میلیون‌ها انسان در سراسر جهان به آنها وابسته‌است.[۱]
مناطق شناسایی‌شده در ایران
در ایران تا سال ۲۰۱۸ سه منطقه به عنوان نظام میراث کشاورزی مهم جهانی شناسایی و ثبت شده‌اند:[۲]
