قانون پیمان پرندگان مهاجر در سال 1918 (MBTA)، تدوین شده در 16 U.S.C. §§ 703–712 (اگرچه §۷۰۹ حذف شده‌است)، یک قانون فدرال ایالات متحده است که برای نخستین بار در سال ۱۹۱۸ برای اجرای پیمان پرندگان مهاجر بین ایالات متحده و کانادا تصویب شد.[۱] این قانون، تعقیب، شکار، برداشتن، گرفتن، کشتن یا فروش تقریباً ۱۱۰۰ گونه پرنده‌ای را که در آن فهرست به عنوان پرندگان مهاجر فهرست شده‌است، غیرقانونی می‌داند. این قانون بین پرندگان زنده یا مرده تفاوتی قائل نمی‌شود و همچنین از هر بخش پرنده از جمله پر، تخم و لانه حمایت کامل می‌کند. به‌روزرسانی این فهرست در مارس ۲۰۲۰، تعداد گونه‌ها را به ۱۰۹۳ گونه افزایش داد.[۲]
خدمات شیلات و حیات وحش ایالات متحده مجوزهایی را برای فعالیت‌های ممنوعه تحت این قانون صادر می‌کند. این مجوزها شامل مجوزهای تاکسیدرمی، بازداری، تکثیر، استفاده علمی و آموزشی و کاهش جمعیت است که نمونه‌ای از آخرین آنها کشتن غازها در نزدیکی فرودگاه است، جایی که آنها خطری برای هواپیما هستند.
کنوانسیون‌های پرندگان مهاجر با کانادا و مکزیک، «پرندگان شکارشونده» را به عنوان گونه‌های متعلق به خانواده‌های زیر تعریف می‌کند: