علی‌محمد بروجردی (۱۲۷۶–۱۳۵۳) فقیه، عارف و از مراجع بروجرد بوده‌است. او از بزرگترین شاگردان سید علی قاضی بود و حتی برخی شاگردان او نیز در درس بروجردی حاضر می‌شدند.[۱]
ایشان سالیان سال در نجف به تحصیل و تدریس پرداخت تا آن که در سال ۱۳۳۳ شمسی سفری به قم داشت و حدود یک ماه در آن جا بود اما بازگشت ولی با اصرار طلاب و علمایی چون سید حسین بروجردی به ایران بازگشت و تا آخر عمر در بروجرد بود.
آثار
کتاب الخمس
تقریرات آیت‌الله کمپانی
حاشیة علی العروة الوثقی
رساله انیس المقلدین
رساله توضیح المسائل
مناسک حج
درگذشت
در روز سه شنبه ۸ بهمن ۱۳۵۳ هجری شمسی در شهر بروجرد وفات یافت و در قبرستان آن شهر به خاک سپرده شد.
