عبدالرضا علیزاده |
|---|
| زاده | ۱۳۴۳ خورشیدی
رشت گیلان |
|---|
| محل زندگی | قم
|
|---|
| پیشه | استاد دانشگاه تهران، وکیل دادگستری پایه یک دادگستری |
|---|
| زمینه کاری | استاد، نویسنده و پژوهشگر حقوقی |
|---|
| ملیت |  ایرانی |
|---|
| پدر و مادر | حسین علیزاده و بمانی ستار |
|---|
* کسب رتبه دوم در رشته حقوق در اولین جشنواره ایثارگران پژوهشگر، (۱۳۸۹)
- احراز رتبه سوم در رشته علوم اجتماعی در اولین جشنواره ایثارگران پژوهشگر، (۱۳۸۹)
- احراز رتبه برگزیده برای تألیف کتاب مبانی رویکرد اجتماعی به حقوق در بیست و هفتمین دوره کتاب سال جمهوری اسلامی ایران، (۱۳۸۸)
- لوح تقدیر از جشنواره کتاب فصل جمهوری اسلامی ایران به خاطر احراز رتبه برگزیده برای تألیف کتاب مبانی رویکرد اجتماعی به حقوق (برگزیده هشتمین دوره جایزه کتاب فصل زمستان، (۱۳۸۷)
- لوح تقدیر از دبیرخانه کتاب سال حوزه علمیه قم به خاطر احراز رتبه دوم برای تحقیق و نگارش کتاب جامعه‌شناسی معرفت (۱۳۸۴)
- لوح تقدیر از دبیرخانه دین پژوهان کشور به خاطر احراز عنوان پژوهش شایان تشویق برای تحقیق جامعه‌شناسی معرفت
- لوح تقدیر از یازدهمین دوره کتاب سال دانشجویی به خاطر احراز رتبه برگزیده در گروه علوم انسانی برای تحقیق و نگارش کتاب جامعه‌شناسی معرفت (۱۳۸۳)
- لوح تقدیر از نهمین دوره کتاب سال دانشجویی به خاطر احراز رتبه سوم ترجمه در گروه علوم انسانی برای ترجمه کتاب وبر و اسلام (۱۳۸۱)
- لوح تقدیر از وزیر علوم تحقیقات و فناوری (دکتر مصطفی معین) به عنوان دانشجوی بورسیه نمونه دوره دکترای تخصصی دانشگاه‌های داخل کشور در سال تحصیلی ۸۱–۱۳۸۰ (اولین دوره)
- لوح تقدیر از رئیس دانشگاه تهران (دکتر محمدرضا عارف) به عنوان دانش‌آموخته ممتاز دانشگاه تهران (۱۳۷۳)
|
دکتر عبدالرضا علیزاده، عضو هیئت علمی دانشکده حقوق پردیس فارابی دانشگاه تهران و دانشیار گروه حقوق خصوصی و از سال 1398 تاکنون مدیر گروه حقوق خصوصی دانشکده حقوق پردیس فارابی دانشگاه تهران است.
زندگی‌نامه
وی در شهر رشت به دنیا آمد و پس از طی آموزشهای عمومی و برخی دروس مقدماتی حوزه به منظور تکمیل تحصیلات خود راهی حوزه علمیه قم شد. علیزاده از سال ۱۳۶۲ به قم رفت و دروس حوزوی را تا تخصصی‌ترین سطوح نزد اساتیدی هم‌چون وحید خراسانی و هاشمی شاهرودی ادامه داد. وی به صورت همزمان و از سال ۱۳۶۹ تحصیل در رشته حقوق را در مجتمع آموزش عالی قم وابسته به دانشگاه تهران (پردیس فارابی کنونی) آغازید و بلافاصله پس از پایان این دوره از سال ۱۳۷۳ در دوره کارشناسی ارشد حقوق خصوصی دانشگاه تهران مشغول به تحصیل شد. در کنار آموزشهای حوزوی و حقوقی، در پژوهشگاه حوزه و دانشگاه در دوره کارشناسی ارشد پیوسته جامعه شناسی شرکت کرد و پس از اتمام تحصیل جامعه شناسی در همانجا به عنوان محقق به تخقیق پرداخت. علیزاده در سال ۱۳۷۶ در دوره دکتری حقوق خصوصی دانشگاه تهران پذیرفته شد و در سال ۱۳۷۳ از رساله دکتری خود با موضوع حقوق‌شناسی اجتماعی دفاع کرد. علیزاده از سال ۱۳۸۳ تا کنون در پردیس فارابی دانشگاه تهران تدریس می‌کند.[۱]
سوابق پژوهشی
از جمله سوابق برجسته پژوهشی وی می‌توان به همکاری در ترجمه کتاب وبر و اسلام اثر برایان ترنر اشاره کرد. او هم‌چنین کتاب جامعه‌شناسی معرفت را به عنوان مجری طرح و با همکاری دکتر حسین اژدری زاده و دکتر مجید کافی تألیف کرد. این کتاب سه جایزه علمی دبیرخانه دین پژوهان کشور، کتاب سال حوزه علمیه قم و کتاب سال دانشجویی را به خود اختصاص داد. شاخص‌ترین اثر علیزاده را می‌توان کتاب «مبانی رویکرد اجتماعی به حقوق» دانست، که طرح‌ریزی پروژه جامعه‌شناسی حقوق در نوشتگان فارسی و امکان سنجی پذیرش پویایی اجتماعی قواعد حقوقی با توجه به مبانی حقوق ایران است. این اثر در مجله کتاب ماه مورد بررسی قرار گرفت.[۲]
کتاب مبانی رویکرد اجتماعی به حقوق برنده جایزه کتاب سال جمهوری اسلامی ایران شد.[۳] خبرگزاری ایسنا در گزارشی به بررسی کتاب مبانی رویکرد اجتماعی به حقوق پرداخت.[۴]
جامعه‌شناسی حقوق
علیزاده با طرح جامعه‌شناسی حقوق در ایران، در صدد نشان دادن کاربرد ابزارهای جامعه‌شناسانه به منظور ایجاد تحولات حقوقی است. اگر ولایت مطلقه فقیه را بتوان تلاشی فقهی برای حل اقتضائات حکومت مسلمانان در جهان کنونی دانست و روشنفکری دینی را بازصورتبندی کلام و اعتقادات شیعی به این منظور تلقی کرد، جامعه‌شناسی حقوق در صدد حل این مشکل از رهگذار ایجاد تحول در نظام حقوقی است. وی بر آن است که باید به خاستگاه‌های اجتماعی احکام مربوط به معاملات در فقه (که از بدو مشروطیت نقش بزرگی در نظام حقوقی ایران ایفا می‌کرده‌است) توجه کرد.[۵] استمرار این احکام، منوط به استمرار همان شرایط اجتماعی سابق است. اگر امروز با تحولات عمده در مناسبات اجتماعی روبروییم، نمی‌توان حکم به استمرار همان مناسبات حقوقی قدیمی داد. همان گونه که جامعه‌شناسی حقوق به عنوان یک گرایش بین‌رشته‌ای در تمامی کشورها توانسته تأخر حقوقی نسبت به پدیده‌های اجتماعی را سامان دهد، در ایران نیز چنین توانی را دارد.
آرا و نظرات علیزاده در زمینه جامعه‌شناسی حقوق موجب شد تا خاویر تروینو، نویسنده کتاب Sociology of Law از او بخواهد بر کتابش توصیه‌نامه بنویسد.[۶]
پیوند به بیرون
پانویس
