سادات مرعشی یا آل مرعش، سلسله‌ای از سادات هستند که نسب خود را به علی المرعش نواده‌ی امام زین‌العابدین می‌رسانند. چهار شاخه معروف از سادات مرعشی، یعنی مرعشیان مازندران، مرعشیان اصفهان (عده‌ای از ایشان به‌عنوان سادات حسینی به میبد یزد مهاجرت نموده‌اند)، مرعشیان قزوین و مرعشیان شوشتر، در ایران ساکن هستند.
نسل‌های نخستین مرعشیان در قزوین و مازندران ساکن شدند. سید قوام‌الدین مرعشی آملی مؤسس سلسلهٔ مرعشیان مازندران متولد و ساکن روستای مرزنگوی دابو از توابع آمل مازندران بود و برای آشنایی با سربداران خراسان دو اربعین به خراسان رفت. در جنگی کیا افراسیاب چلابی را از سلسلهٔ افراسیابیان شکست داد و به حکومت مازندران دست یافت. نوادگان او تا اوایل دورهٔ صفویه بر مازندران حکمرانی داشتند. در عصر صفویه سادات مرعشی، بسبب انتساب به ائمهٔ شیعه قدرت و ثروت بیشتری یافتند، تا جایی که مادر شاه عباس یکم مشهور به مهدعلیا، از این سلسلهٔ سادات بود. جز مرعشیان مازندران، نام چندتن از مرعشیان شوشتر در تاریخ مشهور است. از جمله میر اسدالله مرعشی که در دورهٔ سلطنت شاه طهماسب یکم چند منصب صدارت داشت و نیز قاضی نورالله شوشتری، مؤلف کتاب مجالس المومنین
شاخه‌ها
چهار شاخه از سادات نسب خود را به علی المرعش می‌رسانند:
.JPG)
