PROFILBARU.COM

ریتم اند بلوز
ریتم اند بلوز
ریشه‌های سبکی	جاز; بلوز; اسپیریچلز; موسیقی گاسپل; بوگی ووگی; جامپ بلوز; موسیقی سوینگ;
ریشه‌های فرهنگی	دههٔ ۱۹۴۰–۱۹۵۰، ایالات متحده
فرم‌های مشتق‌شده	فانک; اسکا; doo-wop; سول; راک اند رول; رگی; دیسکو; بیت; ماد ریوایول; هیپ هاپ; Zydeco;
زیرژانرها
	آراندبی معاصر; جاز ملایم; آلترناتیو آراندبی; نئو سول;
حلقه‌های محلی
	نیواورلان; بریتانیا;

ریتم اند بلوز (انگلیسی: Rhythm and blues) که به‌طور مختصر آراَندبی (انگلیسی: R&B یا R'n'B) نیز نامیده می‌شود،^[۱] ژانری از موسیقی عامه‌پسند است که در جوامع آفریقایی-آمریکایی در دههٔ ۱۹۴۰ به‌وجود آمده‌است.^[۲] در زمانی که «موسیقی شهری، راک، جاز بر پایهٔ ضرب‌آهنگ سنگین و اصرار» محبوبیت بیشتری پیدا می‌کرد، این اصطلاح در ابتدا توسط کمپانی‌های موسیقی برای توصیف آثاری که عمدتاً برای مردم آفریقایی-آمریکایی به بازار عرضه می‌شدند، استفاده شد.^[۳] در موسیقی ریتم تجاری و بلوز متداول دههٔ ۱۹۵۰ تا ۱۹۷۰، گروه‌ها معمولاً از پیانو، یک یا دو گیتار، بیس، درام، یا چند ساکسیفون و گاهی خواننده‌های زمینه تشکیل می‌شدند. مضامین اشعاری آراندبی بیشتر شامل تجربۀ درد و آفریقایی-آمریکایی برای جستجوی آزادی و شادی و همچنین پیروزی و شکست در روابط، اقتصاد و آرزوها است.^[۴]

در دههٔ ۱۹۹۰ سبک جدیدی از آر اند بی متداول شد که با نام آر اند بی معاصر شناخته می‌شود.

ریشهٔ نام

اولین بار جری وکسلر در سال‌های پایانیِ دههٔ ۱۹۴۰ و در مجلهٔ بیلبورد اصطلاح «ریتم اند بلوز» را در بازار موسیقی ایالات متحده برای اشاره به سبک موسیقی سیاهان آمریکایی باب کرد. او این اصطلاح را به‌عنوان جایگزین اصطلاح «race music» استفاده کرد که تا آن زمان برای اشاره به سبک موسیقی عامه‌پسند سیاهان آمریکا رواج داشت.^[۵]

جستارهای وابسته

موسیقی ایالات متحده آمریکا

منابع

↑ Don Michael Randel (1999). The Harvard Concise Dictionary of Music and Musicians. Harvard University Press. p. 560. ISBN 978-0-674-00084-1.
↑ The new blue music: changes in rhythm & blues, 1950–1999, p. 172.
↑ Palmer, Robert (July 29, 1982). Deep Blues: A Musical and Cultural History of the Mississippi Delta (paperback ed.). Penguin. p. 146. ISBN 978-0-14-006223-6.
↑ Gilroy, Paul. The Black Atlantic: Modernity and Double Consciousness. Cambridge, MA: Harvard UP, 1993. ^{^{[کدام صفحه؟]}}
↑ Leo Sacks (۲۹ اوت ۱۹۹۳). "The Soul of Jerry Wexler" (به انگلیسی). وبگاه The New York Times. Retrieved 26 September 2012.

برای مطالعهٔ بیشتر

Gilliland, John (1969). "The Tribal Drum: The rise of rhythm and blues" (audio). Pop Chronicles. Digital.library.unt.edu.
Guralnick, Peter. Sweet Soul Music: Rhythm and Blues and the Southern Dream of Freedom. First ed. New York: Harper & Row, 1986. x, 438 p. , ill. , chiefly with b&w photos. شابک ‎۰-۰۶-۰۹۶۰۴۹-۳

این یک مقالهٔ خرد موسیقی است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.

[Randel1999-1] Don Michael Randel (1999). The Harvard Concise Dictionary of Music and Musicians. Harvard University Press. p. 560. ISBN 978-0-674-00084-1.

[2] The new blue music: changes in rhythm & blues, 1950–1999, p. 172.

[palmer146-3] Palmer, Robert (July 29, 1982). Deep Blues: A Musical and Cultural History of the Mississippi Delta (paperback ed.). Penguin. p. 146. ISBN 978-0-14-006223-6.

[4] Gilroy, Paul. The Black Atlantic: Modernity and Double Consciousness. Cambridge, MA: Harvard UP, 1993. ^{^{[کدام صفحه؟]}}

[nytimes-5] Leo Sacks (۲۹ اوت ۱۹۹۳). "The Soul of Jerry Wexler" (به انگلیسی). وبگاه The New York Times. Retrieved 26 September 2012.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]