ری ویلکینز

ری ویلکینز
ویلکینز در سال ۲۰۰۸
اطلاعات شخصی
نام کامل ریموند کالین ویلکینز[۱]
زادروز ۱۴ سپتامبر ۱۹۵۶
زادگاه هیلینگدون، انگلستان
تاریخ مرگ ۴ آوریل ۲۰۱۸ (۶۱ سال)
محل مرگ توتینگ، انگلستان
قد ۵ فوت ۸ اینچ (۱٫۷۳ متر)
پست هافبک
باشگاه‌های حرفه‌ای*
سال‌ها باشگاه‌ها بازی† (گل)†
۱۹۷۳–۱۹۷۹ چلسی ۱۷۹ (۳۰)
۱۹۷۹–۱۹۸۴ منچستر یونایتد ۱۶۰ (۷)
۱۹۸۴–۱۹۸۷ میلان ۷۳ (۲)
۱۹۸۷ پاری سن ژرمن ۱۳ (۰)
۱۹۸۷–۱۹۸۹ رنجرز ۷۰ (۲)
۱۹۸۹–۱۹۹۴ کویینز پارک رنجرز ۱۵۵ (۸)
۱۹۹۴ کریستال پالاس ۱ (۰)
۱۹۹۴–۱۹۹۶ کویینز پارک رنجرز ۲۱ (۰)
۱۹۹۶ وایکام واندررز ۱ (۰)
۱۹۹۶–۱۹۹۷ هیبرنین ۱۶ (۰)
۱۹۹۷ میلوال ۳ (۰)
۱۹۹۷ لیتون اورینت ۳ (۰)
مجموع ۶۹۵ (۴۹)
تیم ملی
۱۹۷۶ زیر ۲۱ سال انگلستان ۱ (۰)
۱۹۷۶–۱۹۸۶ انگلستان ۸۴ (۳[۲])
دوران مربیگری
۱۹۹۴–۱۹۹۶ کویینز پارک رنجرز
۱۹۹۷–۱۹۹۸ فولام
۱۹۹۸–۲۰۰۰ چلسی (دستیار)
۲۰۰۰–۲۰۰۲ واتفورد (دستیار)
۲۰۰۳–۲۰۰۵ میلوال (دستیار)
۲۰۰۴–۲۰۰۷ زیر ۲۱ سال انگلستان (دستیار)
۲۰۰۸–۲۰۰۹ چلسی (دستیار)
۲۰۰۹ چلسی (سرپرست)
۲۰۰۹–۲۰۱۰ چلسی (دستیار)
۲۰۱۳–۲۰۱۴ فولام (دستیار)
۲۰۱۴–۲۰۱۵ اردن
۲۰۱۵ استون ویلا (دستیار)
  • تعداد بازی‌ها و گل‌ها فقط مربوط به بازی‌های لیگ داخلی است.

ریموند کالین ویلکینز (انگلیسی: Raymond Colin Wilkins؛ زادهٔ ۱۴ سپتامبر ۱۹۵۶ - درگذشتهٔ ۴ آوریل ۲۰۱۸) بازیکن فوتبال و مربی فوتبال اهل انگلستان بود.

او در خانواده‌ای فوتبالی به دنیا آمد و پدر و سه برادرش نیز بازیکن بودند.[۳] ویلکینز فوتبالش را در پست هافبک در چلسی آغاز کرد و در ۱۸ سالگی به عنوان کاپیتان این باشگاه انتخاب شد، سپس برای باشگاه‌هایی دیگر چون منچستر یونایتد، میلان، کویینز پارک رنجرز و رنجرز هم بازی کرد. او ۸۴ بار هم برای تیم ملی فوتبال انگلستان بین سال‌های ۱۹۷۶ تا ۱۹۸۶ به میدان رفت و در جام ملت‌های اروپا ۱۹۸۰ و ۱۹۸۲ و جام جهانی فوتبال ۱۹۸۶ شرکت کرد.

او پس از بازنشستگی، به عنوان کارشناس تلویزیون فعالیت کرد؛ سپس مربی و سرمربیگری تیم‌های کویینز پارک رنجرز، فولام و چلسی را برعهده گرفت. او در جام ملت‌های آسیا ۲۰۱۵، هدایت تیم ملی فوتبال اردن را برعهده داشت و کمی بعد در همان سال به عنوان دستیار سرمربی استون ویلا به خدمت گرفته شد تا آخرین شغل مربیگری وی باشد.

رسانه‌ها

در دهه ۹۰ میلادی، ویلکینز بخش گروهی بود که در تهیهٔ برنامهٔ فوتبال ایتالیا در کانال ۴ نقش داشتند.[۴] ویلکینز بعدها به عنوان کارشناس خبره برای اسکای اسپورت، بخصوص هنگام پوشش لیگ قهرمانان اروپا ظاهر شد.[۵]

مرگ

در ۳۰ مارس ۲۰۱۸، ویلکینز بر اثر ایست قلبی به زمین افتاد در بیمارستان سنت جرج در توتینگ در کمای مصنوعی قرار داده شد.[۶][۷] او در ۴ آوریل ۲۰۱۸ در سن ۶۱ سالگی درگذشت.[۸]

چند ساعت پس از مرگ ویلکینز، میلان به مصاف رقیب سنتی‌اش اینتر برای برگزاری شهرآورد دلا مادونینا در ورزشگاه سن سیرو رفت. فرانکو بارزی کاپیتان سابق او دسته گلی را در کنار پیراهن او در کنار زمین قرار داد.[۹] قسمتی از هواداران میلان بنری حاوی جملهٔ «Ciao Ray: Leggenda Rossonera» (فارسی: «خداحافظ ری: اسطوره قرمز مشکی‌ها») را در دست داشتند.[۱۰] در روز ۸ آوریل، هنگام بازی خانگی چلسی برابر وستهام یونایتد، طرفداران در ورزشگاه استمفورد بریج به مدت شصت ثانیه در دقیقه ۸ برای ادای احترام به ویلکینز، او را تشویق کردند.[۱۱]

آمار

باشگاهی

منابع:[۱۲]
باشگاه فصل دسته لیگ اف‌ای کاپ دیگر مجموع
تعداد بازی گل زده تعداد بازی گل زده تعداد بازی گل زده تعداد بازی گل زده
چلسی ۷۴–۱۹۷۳ دسته اول ۶ ۰ ۱ ۰ ۰ ۰ ۷ ۰
۷۵–۱۹۷۴ دسته اول ۲۱ ۲ ۲ ۰ ۱ ۰ ۲۴ ۲
۷۶–۱۹۷۵ دسته دوم ۴۲ ۱۱ ۴ ۱ ۴ ۰ ۵۰ ۱۲
۷۷–۱۷۷۶ دسته دوم ۴۲ ۷ ۲ ۰ ۶ ۲ ۵۰ ۹
۷۸–۱۹۷۷ دسته اول ۳۳ ۷ ۳ ۱ ۴ ۱ ۴۰ ۸
۸۹–۱۹۷۸ دسته اول ۳۵ ۳ ۰ ۰ ۱ ۰ ۳۶ ۳
مجموع ۱۷۹ ۳۰ ۱۲ ۲ ۱۶ ۳ ۲۰۷ ۳۵
منچستر یونایتد ۸۰–۱۹۷۹ دسته اول ۳۷ ۲ ۲ ۰ ۳ ۰ ۴۲ ۲
۸۱–۱۹۸۰ دسته اول ۱۳ ۰ ۲ ۰ ۰ ۰ ۱۵ ۰
۸۲–۱۹۸۱ دسته اول ۴۲ ۱ ۱ ۰ ۲ ۰ ۴۵ ۱
۸۳–۱۹۸۲ دسته اول ۲۶ ۱ ۴ ۱ ۶ ۰ ۳۶ ۲
۸۴–۱۹۸۳ دسته اول ۴۲ ۳ ۱ ۰ ۱۳ ۲ ۵۶ ۵
مجموع ۱۶۰ ۷ ۱۰ ۱ ۲۴ ۲ ۱۹۴ ۱۰
میلان ۸۵–۱۹۸۴ سری آ ۲۸ ۰ ۲۸ ۰
۸۶–۱۹۸۵ سری آ ۲۹ ۲ ۲۹ ۲
۸۷–۱۹۸۶ سری آ ۱۶ ۰ ۱۶ ۰
مجموع ۷۳ ۲ ۷۳ ۲
پاری سن ژرمن ۸۸–۱۹۸۷ لیگ ۱ ۱۳ ۰ ۱۳ ۰
رنجرز ۸۸–۱۹۸۷ دسته برتر اسکاتلند ۲۴ ۱ ۲۴ ۱
۸۹–۱۹۸۸ دسته برتر اسکاتلند ۳۱ ۱ ۳۱ ۱
۹۰–۱۹۸۹ دسته برتر اسکاتلند ۱۵ ۰ ۱۵ ۰
مجموع ۷۰ ۲ ۷۰ ۲
کویینز پارک رنجرز ۹۰–۱۹۸۹ دسته اول ۲۳ ۱ ۹ ۲ ۰ ۰ ۳۲ ۳
۹۱–۱۹۹۰ دسته اول ۳۸ ۲ ۱ ۰ ۵ ۰ ۴۴ ۲
۹۲–۱۹۹۱ دسته اول ۲۷ ۱ ۱ ۰ ۲ ۱ ۳۰ ۲
۹۳–۱۹۹۲ لیگ برتر ۲۷ ۲ ۱ ۰ ۴ ۰ ۳۲ ۲
۹۴–۱۹۹۳ لیگ برتر ۳۹ ۱ ۱ ۰ ۴ ۰ ۴۴ ۱
مجموع ۱۵۴ ۷ ۱۳ ۲ ۱۵ ۱ ۱۸۲ ۱۰
کریستال پالاس ۹۴–۱۹۹۳ لیگ برتر ۱ ۰ ۰ ۰ ۰ ۰ ۱ ۰
کویینز پارک رنجرز ۹۵–۱۹۹۴ لیگ برتر ۲ ۰ ۰ ۰ ۰ ۰ ۲ ۰
۹۶–۱۹۹۵ لیگ برتر ۱۵ ۰ ۱ ۰ ۳ ۰ ۱۹ ۰
۹۷–۱۹۹۶ لیگ برتر ۴ ۰ ۰ ۰ ۰ ۰ ۴ ۰
مجموع ۲۱ ۰ ۱ ۰ ۳ ۰ ۲۵ ۰
وایکام واندررز ۹۷–۱۹۹۶ دسته دوم ۱ ۰ ۰ ۰ ۰ ۰ ۱ ۰
هیبرنین ۹۷–۱۹۹۶ دسته برتر اسکاتلند ۱۶ ۰ ۱۶ ۰
میلوال ۹۷–۱۹۹۶ دسته دوم ۳ ۰ ۰ ۰ ۱ ۰ ۴ ۰
لیتون اورینت ۹۷–۱۹۹۶ دسته سوم ۳ ۰ ۰ ۰ ۰ ۰ ۳ ۰
مجموع ۶۹۴ ۴۸ ۳۶ ۵ ۵۹ ۶ ۷۸۹ ۵۹

ملی

تیم ملی انگلستان
سال تعداد بازی گل زده
۱۹۷۶ ۳ ۰
۱۹۷۷ ۷ ۰
۱۹۷۸ ۸ ۰
۱۹۷۹ ۹ ۱
۱۹۸۰ ۸ ۱
۱۹۸۱ ۷ ۰
۱۹۸۲ ۱۲ ۱
۱۹۸۳ ۱ ۰
۱۹۸۴ ۱۰ ۰
۱۹۸۵ ۹ ۰
۱۹۸۶ ۱۰ ۰
مجموع[۱۳][۱۴] ۸۴ ۳

گل‌های ملی

گل‌های ملی ری ویلکینز
شماره. تاریخ محل برگزاری بازی حریف امتیاز نتیجه رقابت منبع
۱ ۱۳ ژوئن ۱۹۷۹ پریتراستادیون ۲۴  اتریش ۳–۳ ۳–۴ دوستانه [۱۵]
۲ ۱۲ ژوئن ۱۹۸۰ ورزشگاه کموناله ۳۳  بلژیک ۱–۰ ۱–۱ جام ملت‌های اروپا ۱۹۸۰ [۱۶]
۳ ۲۳ فوریه ۱۹۸۲ ورزشگاه ومبلی ۴۳  ایرلند شمالی ۳–۰ ۴–۰ Home Championship [۱۷]

مربی

تیم از تا رکورد منبع
تعداد بازی برد مساوی باخت درصد پیروزی
کویینز پارک رنجرز ۱۵ نوامبر ۱۹۹۴ ۴ سپتامبر ۱۹۹۶ ۸۰ ۳۱ ۱۳ ۳۶ ۰۳۹ [۱۲]
فولام ۲۵ سپتامبر ۱۹۹۷ ۷ مه ۱۹۹۸ ۴۳ ۲۰ ۸ ۱۵ ۰۴۷ [۱۲]
چلسی (سرپرست) ۱۳ سپتامبر ۲۰۰۰ ۱۷ سپتامبر ۲۰۰۰ ۲ ۱ ۰ ۱ ۰۵۰ [۱۲]
چلسی (سرپرست) ۹ فوریه ۲۰۰۹ ۱۴ فوریه ۲۰۰۹ ۱ ۱ ۰ ۰ ۱۰۰ [۱۲]
اردن ۳ سپتامبر ۲۰۱۴ ۱ ژوئیه ۲۰۱۵ ۱۵ ۲ ۲ ۱۱ ۰۱۳ [۱۸]
مجموع ۱۴۲ ۵۶ ۲۳ ۶۳ ۰۳۹

افتخارات

بازیکن

منچستر یونایتد
رنجرز[۲۱]
فردی

کمک مربی

چلسی[۲۴]

منابع

  1. ↑ "ری ویلکینز". Barry Hugman's Footballers. Retrieved 22 April 2017.
  2. ↑ Arnhold, Matthias; Mamrud, Roberto. "England – Record International Players". Rec.Sport.Soccer Statistics Foundation. Retrieved 14 February 2009.
  3. ↑ Mason, Peter (4 April 2018). "Ray Wilkins obituary". گاردین. Retrieved 4 April 2018.
  4. ↑ Young, Graeme (31 March 2018). "Remembering Football Italia as brilliant show is brought back to life in film". Daily Record. Retrieved 5 April 2018.
  5. ↑ "Ex-footballer Ray Wilkins has died, aged 61". 4 April 2018. Retrieved 4 April 2018.
  6. ↑ "Ray Wilkins reportedly in critical condition". Sports Illustrated. 30 March 2018. Retrieved 4 April 2018.
  7. ↑ Austin, Henry (31 March 2018). "Ray Wilkins placed into induced coma after suffering heart attack". The Independent.
  8. ↑ "Ray Wilkins: Former England captain dies in London hospital". BBC Sport. 4 April 2018. Retrieved 4 April 2018.
  9. ↑ "Ray Wilkins 1956–2018: Franco Baresi leads tribute ahead of Milan derby". Talksport. 4 April 2018. Archived from the original on 5 April 2018. Retrieved 4 April 2018.
  10. ↑ "'Ciao Ray' - Franco Baresi, AC Milan fans make touching tributes to Ray Wilkins". Evening Standard. 4 April 2018. Retrieved 5 April 2018.
  11. ↑ "Chelsea pay tribute to former captain and coach Ray Wilkins". BT Sports. 8 April 2018. Archived from the original on 9 April 2018. Retrieved 8 April 2018.
  12. ↑ ۱۲٫۰ ۱۲٫۱ ۱۲٫۲ ۱۲٫۳ ۱۲٫۴ ری ویلکینز profile at the English National Football Archive (نیازمند آبونمان)
  13. ↑ "Ray Wilkins". Eu-Football.info. Retrieved 4 April 2018.
  14. ↑ "We are saddened to hear about the passing of former England captain Ray Wilkins". The FA. 4 April 2018. Retrieved 4 April 2018.
  15. ↑ Austria 4 – 3 England. England Stats. Retrieved 4 April 2018.
  16. ↑ Croke, Ruaidhrí (3 May 2016). Euro Moments: Ray Wilkins produces moment of magic as English fans riot. Irish Times. Retrieved 2018-04-04.
  17. ↑ Match No. 559 – Tuesday, 23rd February 1982. England Stats. Retrieved 4 April 2018.
  18. ↑ وضعیت آماری مربی‌گری Ray Wilkins در وبگاه Soccerbase
  19. ↑ Haigh, Phil (4 April 2018). Watch Ray Wilkins’ FA Cup final goal for Manchester United vs Brighton in 1983 was an absolute peach. Metro. Retrieved 2018-04-04.
  20. ↑ Butler, Cliff (4 April 2018). United pay tribute to Ray Wilkins. Manchester United. rertieved 2018-04-04.
  21. ↑ Ray Wilkins بایگانی‌شده در ۵ آوریل ۲۰۱۸ توسط Wayback Machine. Rangers. Retrieved 4 April 2018.
  22. ↑ Annual Awards. Chelsea F.C. Retrieved 5 April 2018.
  23. ↑ Walters, Mike (4 April 2018). 'If there was an award for nicest man in football, Ray Wilkins would have won it'. Mirror. Retrieved 2018-04-04.
  24. ↑ Ray Wilkins 1956–2018. Chelsea F.C. (4 April 2018). Retrieved 2018-04-04.

Strategi Solo vs Squad di Free Fire: Cara Menang Mudah!