یِهودا (عبری: יְהוּדָה به معنی خداوند پرستش می‌شود) پسر چهارم یعقوب و لیه و برادر کوچک‌تر رئوبن، شمعون و لاوی؛ و برادر بزرگ‌تر یساکار و زبولون بود.[۱] یهودا از نیاکان بوعز، داوود و عیسی[۲] است. او با دختری از کنعان به نام شوعه ازدواج کرد. یهودا که پدرشوهر تامار بود، با تامار که عروسش نیز بود، همبستر شد که این عمل وی بعدها در شریعت موسی[۳] ممنوع شد، یهودا از تامار صاحب دو پسر به نام‌های فارص و زارح گردید (طبق کتاب مقدس داود از نسل فارص است). یهودا پس از آن‌که از حامله شدن تامار آگاهی یافت، دستور داد او را زندان کنند و سپس به گناه زنا در آتش بسوزانند، اما وقتی فهمید که از خود او حامله شده است گفت تامار از من بیگناه‌تر است و او را رها کرد.[۴] قوم یهود از نسل یهودا است.[۵]
این یک مقالهٔ خرد یهودیت است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.