گروه فعلی یکی از انواع سازه‌های نحوی در دستورهای ساخت گروهی است. گروه فعلیِ هر جمله شامل کلیهٔ عناصر آن جمله منهای نهاد است. به عبارت دیگر، کلیهٔ واژه‌هایی که به‌منزلهٔ گزاره عمل می‌کنند، گروه فعلی جمله را تشکیل می‌دهند.[۱] در برخی نسخه‌های دستور وابستگی، اساساً سازهٔ گروه فعلی وجود ندارد.[۲]
منابع
- ↑ غلامعلی‌زاده، خسرو، ساخت زبان فارسی، انتشارات احیاء کتاب
- ↑ دستور زبان فارسی بر پایهٔ نظریهٔ گروه‌های خودگردان، امید طبیب‌زاده، تهران: نشر مرکز، ۱۳۹۱
