او در ۱۲سالگی در کنسرواتوار پاریس مشغول یادگرفتن نواختنِ ویولنسل شد و در ۱۸۴۷ رئیس ارکستر کمدی فرانسه گردید. او از بنیان‌گذاران اپرای کوچک (Operette) و یکی از تأثیرگذارترین آهنگ‌سازانِ موسیقی مردم‌پسند سدهٔ نوزدهم است. با استقبال بسیار زیاد مردم از نمایش‌های اپرایاورفئوس در برزخ (۱۸۵۸) و هلنای زیبا (۱۸۶۴)، او در دهه‌های ۱۸۵۰ و ۱۸۶۰ محبوبیتِ زیادی در فرانسه یافت. در این آثار، طنز و هجو سیاسی و فرهنگی با سبک اپراهای بزرگ آمیخته شده بود. اپرای افسانه‌های هافمن از دیگر ساخته‌های معروف اوست.
.jpg)
