ژان-باتیست لولی (به فرانسوی: Jean-Baptiste Lully) (زاده شده به نامِ جووانی باتیستا لولی Giovanni Battista Lulli) (زادهٔ ۲۸ نوامبر ۱۶۳۲ - درگذشتهٔ ۲۲ مارس ۱۶۸۷) آهنگساز فرانسوی زادهٔ ایتالیا بود.
زندگی
لولی که زادهٔ فلورانس بود در سال ۱۶۴۶ به فرانسه رفت و در سال ۱۶۶۱ رسماً شهروند آن کشور شد.[۱] او از لحاظ نفوذ و ثروت موفق‌ترین موسیقی‌دان زمان خودش بود و آثاری که نوشت، سبک و سیاق اُپرای فرانسه در قرن ۱۷اُم و ۱۸اُم میلادی را مشخص کرد.[۱] لولی که بیشتر عمرش را در دربار لوئی چهاردهم گذراند، از سال ۱۶۶۲ موسیقی دربار فرانسه را در اختیار داشت و سبک آهنگسازیش در تمام اروپا تقلید می‌شد.[۲] نفوذ و اعتبار موسیقایی لولی به اندازه‌ای بود که از سال ۱۶۷۴ اجرای اپرا در هر نقطه از کشور فرانسه بدون اجازهٔ او ممکن نبود.[۲]
با وجود این‌که لولی را بیشتر به‌خاطر اُپراهایش می‌شناسند، او یک رقصندهٔ ماهر و ویلونیست چیره‌دست هم بوده‌است.[۱] از لولی به‌غیر از اپراهایش، ۳۰ باله، موتت، مارش و قطعه‌هایی برای رقص نیز به جا مانده‌است.[۱]
او موقع رهبری یکی از اپراهایش به نام Te Deum از فرط شادی از بهبود لوئی چهاردهم از عمل جراحی، چوب رهبری را به پای خودش کوبید و کمی بعد به علت قانقاریا درگذشت.
