عبارت‌های پیشینی یا آپِریوری (a priori به معنی پیشین) و پسینی یا آپوستِریوری (a posteriori به معنی پسین)[۱] در فلسفه (معرفت‌شناسی) برای تمایز بین دو نوع دانش بکار می‌رود:
دانش حضوری مستقل از تجربه است (مثلاً «همه مجردها ازدواج نکرده‌اند»). از نظر گالن استراوسون چنین دانشی «درستی آن در حالی که روی تخت لمیده‌اید آشکار است. لازم نیست بیرون بروید تا درستی آنرا بیازمایید. لازم نیست هیچ گونه تجربه علمی انجام دهید.» که البته در نظر کانت این گزاره " همه مجردها ازدواج نکرده‌اند " یک عبارت پیشینیِ محض نیست چرا که مفهوم ازدواج باید از تجربه استخراج گردد.
دانش حصولی وابسته به تجربه یا مشاهده است (مثلاً «بعضی از مجردهایی که من دیده‌ام خوشبخت هستند»).
