هیئت دولت موقت شورای انقلاب از استعفای دولت موقت بازرگان در آبان ۱۳۵۸ تا آغاز کار دولت اول در مرداد ۱۳۵۹ نقش قوه مجریه حاکم بر ایران را ایفا میکرد. شورای انقلاب اسلامی ایران در این مدت همزمان نقش قانونگذاری را نیز بر عهده داشت. با تشکیل هیئت دولت توسط شورای انقلاب، تعدادی از اعضای شورا با عضویت در هیئت دولت از عضویت شورا خارج شدند و افراد دیگری جایگزین آنها شدند. بازرگان، صدر، معینفر و کتیرایی به عضویت شورا درآمدند و در عوض جلالی، موسوی و پیمان از عضویت شورا خارج شدند.[۳]