در نمودارهای ارایهشده که منبعهایش غالباً در پایین آمدهاست، با توجه به فهرستهای مختلف و مطلبهای منتشرشدهٔ گوناگون نتیجهها که درشان تناقض بود جمعبندی شدهاست. نامهای بسیاری میان فهرستها مشترک بود، از این رو اولویتبندی به ترتیب فهرستهای سرشناستر و جزییتر اولویتبندی شدهاست.
اولویت نخست دو جبههٔ اکثریت جبههٔ پایداری انقلاب اسلامی و جبهه متحد اصولگرایان، سپس جبهه ایستادگی ایران اسلامی سپس صدای ملت سپس جبهه بصیرت و بیداری اسلامی. البته چون از جبهه توحید و عدالت فهرستی گیر نیامد. البته در برخی خبرها بود که سه-چهار نفر از این گروه اختصاصی وارد مجلس شدهاند ولی دقیق نبود.
در میان اصلاحطلبان نیز نخست جبهه مردمسالاری سپس جبهه مردمی اصلاحات آنگاه اصلاحطلبان معتدل؛ البته این دو فهرست در نمودار کنار هم آمدهاست. همچنین از خانهٔ کارگر چیزی گیر نیامد و تنها چیزی که مشخص بود راه یافتن علیرضا محجوب از تهران بود که در نمودار در کنار مردمسالاری آورده شد.
در میان مشترکان دو گروه، میان ایستادگی و مردمسالاری با توجه به گرایشهای سابق تقسیمبندی شد و سپس در برابر دو جبههٔ دیگر اصلاحطلبان اولویت به ایستادگی تعلق گرفت.
فهرست آبادگران جهادی که از همه کلیتر بود در آخر آمدهاست.[۱]
سهم حزبهای سیاسی در ۲۹۰ کرسی مجلس (۴ کرسی در انتخابات میاندورهای)
طبق قانون هر نمایندهای که بتواند چهاریک رایهای حوزهاش را بیاورد، برگزیده میشود، وگرنه انتخابات در دور دوم برگزار میگردد. در دور دوم دو برابر نیاز کرسیها رقابت میکنند.
اگر نامزدی که به دور دوم راه یافتهاست انصراف دهد، نامزدی که پس از آخرین کسی است که به دور دوم رسیدهاست، بالا میآید. برای نمونه در انتخابات پس از انصراف حمیدرضا کاتوزیان در حوزهٔ تهران و ری و شمیرانات و اسلامشهر، محمود دهقانی که نفر ۵۶ام بود بالا آمد.[۱۹][۲۰]
خبرگزاری مشرق نیز فهرستی کامل منشتر کرد که درش نمایندگان رایآورده در هر دو دور را (به جز استان تهران) از شش فهرست متحد و پایداری و صدای ملت و آبادگران جهادی و ایستادگی و مردمسالاری کنار هم مقایسه کردهاست.[۲۳]
خبرآنلاین ساعت ۱۷ به تاریخ ۱۴ اسفند دو روز پس از انتخابات که هنوز نتیجه در اندکی جاها و تهران ماندهبود، اعلام کرد فهرست جبههٔ متحد اصولگرایان رویهمرفته ۹۰ نامزد پیروز دارد و ۶ تا نامزد اختصاصی نیز فهرست پایداری رای آوردهاند.
به ادعای گزارش خبرآنلاین مستقلان ۳۴٪ و دیگران ۸٪ رای آوردهبودند.[۲۴]
پایگاه اطلاعرسانی رجا که خبرگزاری جبههٔ پایداری میشناسندش، فردای انتخابات با انتشار نامزدان گفت تا این هنگام ۶۰ نامزد موردحمایت پایداری به مجلس رفتهاند.[۲۵]
علیرضا زاکانی رئیس ستاد انتخابات جبههٔ متحد نیز فردای انتخابات گفت پیشبینی این است که بیش از نیمی از جبههٔ متحد در حوزههای سراسر کشور پیروز شدهباشد.[۲۶]
حسن بیادی سخنگوی جبههٔ ایستادگی نیز ادعا کرد که به جز تهران ۷۸ نامزد به مجلس فرستادهاست. او افزود ۱۵ نامزد نیز به دور دوم رفتهاند.[۲۷]ابوالقاسم رئوفیان رئیس ستاد انتخابات نیز در همایش خبری جبههٔ ایستادگی گفت این جبهه ۱۸۰ نامزد ارائه کردهبود که ۸۵ نفرشان دور نخست بالا رفتند. او گفت ۳۳ نفر اختصاصی این جبهه بودهاند که دور از ذهن است. وی افزود احتمالاً با توجه به نتیجهٔ دور دوم «جناح ایستادگی» را با حدود چهل نفر در مجلس نهم تشکیل میدهند.[۲۸]
محسن رضایی که عملاً رهبر جبههٔ ایستادگی بهشمار میرود اعلام کرد که ۴۰ نفر اختصاصی او به مجلس راه یافتهاند.[۲۹] رئوفیان رئیس ستاد نیز با تکرار همین ادعا گفت که در مجموع ۱۰۰ نماینده داشتهاند و جناحی ۱۰۰ نفره تشکیل خواهند داد.[۳۰]
البته با مقایسهٔ نامزدهای اعلامی[۳۱] تنها ۵۵ نامزد در کشور و ۲ تا در تهران در فهرست بودند. از این تعداد ۱۴ نفر ویژهٔ فهرست بودند. ۷ نفر با مردمسالاری و ۱ نفر با جبههٔ مردمی اصلاحات مشترک بود. با توجه به گرایشها، ظاهراً ۶ یا ۷ نفر از ایشان مال خود ایستادگی اند که با فرض بیشتر میشود ۲۱ نفر.
در مقالهای در روزنامهٔ مردمسالاری وابسته به حزب مردمسالاری سرپرست جبههٔ مردمسالاری، از زبان حبیب رسولی آمدهاست که اصلاحطلبان در مجلس نهم خیلی از مجلس هشتم ضعیفتر خواهند بود و احتمال نهایتاً ۵٪ مجلس را تصاحب خواهند کرد. وی گفت در دور نخست ۶۰ کرسی به نمایندگان مستقل رسیدهاست که خیلی بیشتر از انتخابات پیش است.[۳۲]
یکی دیگر از خبرگزاریها نیز فهرستی از نمایندگان رایآوردهٔ جبههٔ مردمسالاری را منشتر کرد،[۳۳] البته با تطبیق نامزدان مردمسالاری[۳۴] با نمایندگان رایآورده، نشان داده میشود که در جدول این خبرگزاری یونس اسدی نمایندهٔ مشکینشهر نیست ولی نام نمایندهٔ کازرون اشتباهی ثبت شده که وی رای نیاوردهاست، همچنین شهباز حسنپور نمایندهٔ مردم سیرجان و بردسیر مال فهرست جبههٔ متحد نیز هست، از این اطلاعات نتیجه شد که مردمسالاری ۱۸ نامزدش رای آوردهاند که ۱۷تایشان تنها مال خودشاناند.
با مقایسهٔ فهرست جبههٔ مردمی اصلاحات[۳۵][۳۶] با رایآوردگان مشخص میشود که ۲۴ نفر رای آوردهاند که ۵ نفر اختصاصی این فهرست اند و در مردمسالاری نیستند. ۲ نفرشان با جبههٔ متحد و ۱۶ نفرشان با مردمسالاری و یکیششان با هردو مشترکاند.
اصلاحطلبان میانهرو نیز فهرستی ۶۲ نفره در کشور دادهبودند[۳۷] که ۱۶ نفرشان رای آوردند. از فهرست ۳۰ نفرهٔ تهرانشان کسی رای نیاورد. از ۱۶ رایآورده تنهای بخشایش اردستانی نمایندهٔ شهرستان اردستان اختصاصی ایشان بود.
از جبههٔ بصیرت و بیداری اسلامی که ۱۲۴ نفر در کشور معرفی کردهبود[۳۸][۳۹] ۵۰ نفر رای آوردند که ۷ نفر اختصاصی بودند. از ۳۰ نامزد تهران نیز[۴۰] نیز ۲ نفر رای آوردند و ۱۲ نفر به دور دوم رفتند.
«آبادگران جهادی» که گروه شهرداری تهران یا محمدباقر قالیباف میشناسندشان، فهرستی بلند و بالا منتشر کرد که همهٔ طیفهای سیاسی و بسیاری مستقلان درش بودند[۴۱] و خیلی هم رای آوردند.
جمعبندی
در هر صورت با توجه به گزارشهای گوناگون و جمعبندی مطلبهایی که گذشت، جدول زیر به دست آمد. در این جدول گزارش روزنامهٔ ایران دربارهٔ جبههٔ متحد و پایداری مبنا شد و دیگر فهرست یک به یک با منبعهایی که ذکر شد تطبیق داده شد.
اولویتها نیز همانها بود که ذکر شد.
البته با توجه به ضد و نقیض بودن آمار وبگاهها و تناقضهایی که حتی در آمارهای خودشان و اشتباههایشان در فهرستهای ارایهشده، منبعهای ذکرشده حتیالمقدور دستاول است.
بدین ترتیب از مجموع ۲۹۰ کرسی مجلس تکلیف ۲۸۶ کرسی مشخص شد و ۴ کرسی در انتخابات میاندورهای ۲۴ خرداد ۱۳۹۲ سپرده شد.
بازماندگان از مجلس
طبق نتیجهٔ انتخابات مجلس نهم پوستاندازیای اساسی کرد و ۱۶۹ نمایندهٔ مجلس هشتم از این مجلس جا ماندند. یعنی در برابر ۲۸۸ نمایندهٔ برگزیده، نزدیک به دوسوم مجلس تغییر کرد.[۴۹][۵۰]
از بین نمایندگان راه یافته به مجلس نهم از حوزه تهران، ری، شمیرانات و اسلامشهر، ۱۲ نماینده از لیست جبهه متحد اصولگرایان، ۹ نفر از لیست جبهه پایداری و ۲ نفر از لیست صدای ملت به بهارستان نهم راه یافتهاند. ۷ نفر نیز در هر دو لیست جبهه متحد و پایداری حضور دارند. اسامی ۳۰ نماینده منتخب تهران از ۵۲۷ نامزد انتخاباتی با ترتیب آراء بیشتر که در این میان پنج نفر اول در دور اول به مجلس راه یافتند. بیشترین آراء از حداد عادل با ۱،۱۳۳،۸۰۹ رای و کمترین از حسین نجابت با ۳۱۱،۰۷۸ رای.[۵۳] اسامی با توجه به لیستهای انتخاباتی (یا گرایشهای سیاسی) آنها[۵۴]:
↑«مرحلهٔ دوم استان همدان». ستاد انتخابات کشور وزارت کشور. اردیبهشت ۱۳۹۱. بایگانیشده از اصلی در ۳۱ ژوئیه ۲۰۱۳. دریافتشده در ۱ اوت ۲۰۱۵. تاریخ وارد شده در |تاریخ= را بررسی کنید (کمک)
↑«مرحلهٔ دوم استان ایلام». ستاد انتخابات کشور وزارت کشور. اردیبهشت ۱۳۹۱. بایگانیشده از اصلی در ۳۱ ژوئیه ۲۰۱۳. دریافتشده در ۱ اوت ۲۰۱۵. تاریخ وارد شده در |تاریخ= را بررسی کنید (کمک)