فینه (جغرافیا)

کوه دریایی بیر، نمونه‌ای از یک فینه.

فینه^[۱] (به انگلیسی: guyot) به کوه‌های زیرآبی آتش‌فشانی منفرد و جدا افتاده که قله تخت آن‌ها دست‌کم ۲۰۰ متر پایین‌تر از سطح دریا و اقیانوس باشد، گفته می‌شود. قطر این قله‌های تخت ممکن است از ۱۰ کیلومتر بیشتر باشد.^[۲]

فینه‌ها نخستین بار در زمان جنگ جهانی دوم و در زمانی که کف اقیانوس‌ها به وسیله دستگاه سونار بررسی شد کشف شدند.

منابع

1. «فینه» [اقیانوس‌شناسی، زمین‌شناسی] هم‌ارزِ «guyot, tablemount»؛ منبع: گروه واژه‌گزینی. جواد میرشکاری، ویراستار. دفتر هشتم. فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان. تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی. شابک ۹۷۸-۶۰۰-۶۱۴۳-۰۸-۸ (ذیل سرواژهٔ فینه)
2. Guyot Encyclopædia Britannica Online, 2010. Retrieved January 14, 2010.