در تاریخ شهریور ۱۳۵۰ اعلامیه برقراری روابط سیاسی بین دو کشور در سطح سفارت در تهران و منامه انتشار یافت. سفارت ایران در سال ۱۳۵۰ در منامه گشایش یافت و منوچهر سپهبدی به عنوان نخستین سفیر به آن کشور عزیمت نمود.
عبدالحمید فریدی عراقی (مسئول موقت): تیر ۱۳۵۸ تا آذر ۱۳۵۸ مجید مهران در شهریور ۱۳۵۸ به عنوان سفیر منصوب شد[ ۱]
سید مرتضی موسوی خلخالی (مسئول موقت): آذر ۱۳۵۸ تا مرداد ۱۳۵۹
حسن شوشتری‌زاده (کاردار موقت): مرداد ۱۳۵۹ تا آذر ۱۳۶۰
محمدرفیع زنجان رفیعی (مسئول موقت): آذر ۱۳۶۰ تا تیر ۱۳۶۲
عباس شکوهی (کاردار موقت): تیر ۱۳۶۲ تا دی ۱۳۶۶
احمد جوزانی (کاردار موقت): دی ۱۳۶۶ تا آبان ۱۳۶۷
حسین نراقیان (کاردار موقت): آبان ۱۳۶۷ تا ۱۳۶۹جواد ترک‌آبادی : ۱۳۶۹ تا خرداد ۱۳۷۵سید محمد احمدی: (کاردار موقت از خرداد ۱۳۷۵ تا آذر ۱۳۷۷)
محمدجلال فیروزنیا : از آذر ۱۳۷۷ تا تیر ۱۳۸۱محمد فرازمند : از شهریور ۱۳۸۱ تا شهریور ۱۳۸۵رضا هنرور نظری: (کاردار موقت از اسفند ۱۳۸۵ تا شهریور ۱۳۸۶)
حسین امیرعبداللهیان : ۱۳۸۶ تا ۱۳۸۹مهدی آقاجعفری : ۱۳۸۹ تا ۱۳۹۱مرتضی صنوبری (کاردار)محمدرضا بابایی (کاردار) تا ۹ مهر ۱۳۹۴[ پانویس ۱] حمید شفیع‌زاده (کاردار)بحرین در ۱۴ دی ۱۳۹۴ روابط سیاسی‌اش را با ایران قطع کرد.
↑ از سوی دولت بحرین عنصر نامطلوب اعلام شد.
سازمانهای بینالمللی آسیا اروپا آمریکای شمالی و مرکزی آمریکای جنوبی آفریقا اقیانوسیه
